Η ζώνη του ευρώ αποτελείται από πολύ διαφορετικές, ετερογενείς οικονομίες που δύσκολα μπορούν να αποτελέσουν ένα ιδανικό χώρο για ένα κοινό νόμισμα, υποστηρίζει ο Karl Albrecht Schachtschneider, Γερμανός Καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Erlangen-Nurnberg της Νυρεμβέργης. Δείτε το βίντεο:
-RT: Σε τι κατάσταση φαίνεται να είναι η ΕΕ; Τι έχει συμβεί σε αυτή;
Karl Albrecht Schachtschneider: Η ΕΕ έχει γίνει ένα γραφειοκρατικό σύστημα που ονομάζουμε μια υπερ-εθνική συνομοσπονδία κρατών, αλλά, από νομική άποψη, που έχει μία τάση να μετατραπεί σε ένα ομοσπονδιακό κράτος. Και αυτό είναι ένα από τα ουσιαστικά προβλήματα της. Δεν είναι απλώς μια συμμαχία κρατών πια, αλλά μια ομοσπονδία χωρίς νόμιμη βάση. Δεν έχει κανένα έθνος, κανένα ευρωπαϊκό έθνος, αλλά έθνη. Οι πολιτικές σχέσεις στο εσωτερικό της Ένωσης γίνονται όλο και λιγότερο δημοκρατικές συνεχώς. Σε αυτή την κατάσταση χάνουμε αυτό που λέμε μία νόμιμη κατάσταση, η οποία αποτελεί την ύψιστη προτεραιότητα.
RT: Το ευρώ φαίνεται να έχει πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Τι πρόκειται να συμβεί σε αυτό;KAS: Το ευρώ αναπόφευκτα θα αποτύχει. Ήταν πάντα σαφές ότι το ευρώ-σχέδιο δεν θα πετύχει. Ήδη από το 1993 έχω καταθέσει την μήνυση του Μάαστριχτ, που ήταν ως επί το πλείστον εναντίον της εισαγωγής της νομισματικής ένωσης. Χωρίς τη συναίνεση των λαών που περιλαμβάνονται στην ΕΕ, το ευρώ χρησιμοποιείται ως μέσο πολιτικής πίεσης για να καταστήσει την ΕΕ ένα υπερκράτος που, για παράδειγμα, έρχεται σε αντίθεση με τη Ρωσία, και ταυτόχρονα, λειτουργεί ως αντίβαρο έναντι της Κίνας, των ΗΠΑ και άλλων οικονομικών κολοσσών. Αλλά αυτός ο μοχλός ήταν πάντα οικονομικά καταδικασμένος σε αποτυχία.
Η ζώνη του ευρώ αποτελείται από πολύ διαφορετικές, ετερογενείς οικονομίες, οι οποίες δύσκολα μπορούν να αποτελέσουν ένα ιδανικό χώρο για ένα κοινό νόμισμα.
Ένας συνδυασμός εσωτερικών αγορών με κοινό νόμισμα απαιτεί από τα κράτη μέλη να διενεργούν ανατίμηση και υποτίμηση των νομισμάτων τους, λαμβάνοντας υπόψη τα διαφορετικά επίπεδα της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας των οικονομιών τους. Τα ασθενέστερα κράτη μέλη δεν είναι ανταγωνιστικά, και οι διασώσεις δεν μπορούν να βοηθήσουν σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως βλέπουμε σήμερα. Ένα κοινό νόμισμα μπορεί να εισαχθεί μόνο όταν οι οικονομίες των κρατών μελών συγκλίνουν και έχουν παρόμοια επίπεδα παραγωγικότητας. Και αυτό δεν συμβαίνει. Υπάρχει πολύς δρόμος, προτού καταλήξουμε σε αυτό ίσως. Το χειρότερο πράγμα εδώ είναι ότι το κοινό νόμισμα είναι αντιπαραγωγικό. Αποτελεί τροχοπέδη για τους στόχους της οικονομικής ανάπτυξης. Αλλά ακόμα κρατάμε το ευρώ, επειδή θέλουμε να κάνουμε ένα σούπερ κράτος έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
RT: Το θέμα των διασώσεων προκαλεί επίσης πολλές διαμάχες, ιδιαίτερα στη Γερμανία, διότι πρέπει να πληρώσει τους περισσότερους από τους λογαριασμούς. Τι πρόκειται να συμβεί με τις διασώσεις;KAS: Στη Γερμανία ποτέ δεν έχουμε δει μια κατάσταση, όπου ο νόμος δεν τηρείται, όπως το βλέπουμε τώρα, στην «Διασώστε-την-Ευρώπη – Ώρα». Μπορούν απλώς να πουν ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση εκτός από να παραμελούν μερικές φορές ορισμένες διατάξεις των Συνθηκών και το σύνταγμά μας. Διαφορετικά, το ευρώ θα συντριβεί. Το ευρώ στην πραγματικότητα δεν έχει αξία, είναι μόνο ένα εργαλείο και τίποτα περισσότερο. Κανείς δεν χρειάζεται αυτή την ΕΕ, η οποία έγινε μια γραφειοκρατική δικτατορία. Μακάρι να μπορούσαμε να έχουμε μια ένωση των ευρωπαϊκών κρατών και εθνών, η οποία θα είναι σε θέση να δεχθεί τη Ρωσική Ομοσπονδία, ένα πολύ σημαντικό ευρωπαϊκό κράτος. Αλλά με την σημερινή της μορφή αυτό είναι απολύτως αδύνατο. Αντίστροφα η ΕΕ γεννήθηκε στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου και ήταν γραφτό να γίνει ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Η ΕΕ θέλει να είναι ένα υπερκράτος πολιτικά, αλλά θα αποτύχει οικονομικά.
RT: Τι προκάλεσε την τρέχουσα οικονομική κρίση στην ΕΕ;
KAS: Το ευρώ έχει συμβάλει, αλλά και η πολιτική της συλλογής χρεών, η οποία έχει και άλλες αιτίες.
Το χρέος υπήρχε πολύ πριν, από την εποχή της επανένωσης της Γερμανίας. Αλλά οι χώρες της Νότιας Ευρώπης που βρίσκονται σε δύσκολη θέση τώρα, ήταν εκείνες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν το χρέος των δανείων τους, λόγω των πολύ ευνοϊκών και επιδοτούμενων επιτοκίων. Ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους. Για σκεφτείτε το, μετά την εισαγωγή του ευρώ, οι μισθοί των γραμματέων και των κρατικών υπαλλήλων έχουν αυξηθεί στην Ελλάδα κατά 76%, και στη Γερμανία την ίδια στιγμή κατά 0,9%. Και οι μισθοί στη Γερμανία αυξήθηκαν κατά 5,8% και στην Ελλάδα κατά 42%. Όλα αυτά είναι από την πίστωση. Η χαλάρωση των πιστωτικών όρων, η μείωση κατά το ήμισυ των επιτοκίων, είναι μια ψεύτικη μυρωδιά. Είναι η ίδια ο κύριος λόγος για το χρέος.
RT: Η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει, λένε οι ευρωπαίοι ηγέτες. Αλλά ποιες είναι οι πραγματικές συνέπειες αυτής της αποτυχίας;KAS: Εάν με την πολυπολιτισμικότητα εννοείτε άνθρωποι από τη νότια Ευρώπη, τη Γερμανία, τη Βόρεια Ευρώπη, την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Ρωσία, όλα τα ευρωπαϊκά έθνη, που ζουν μαζί, τότε όχι, δεν έχει αποτύχει. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι με τους μουσουλμάνους. Δεν είναι οι άνθρωποι που αποτελούν το πρόβλημα, αλλά το Ισλάμ.
Και το Ισλάμ έχει σχέση με τους μουσουλμάνους. Χτίζουν ενεργές ομάδες που προωθούν το Ισλάμ και υποστηρίζουν την καθιέρωση του νόμου της Σαρία.
Και νόμο της Σαρία, ιδίως το ποινικό τμήμα της, είναι απολύτως αδύνατο για τις ευρωπαϊκές σχέσεις. Έχουμε θρησκευτικό πλουραλισμό στην Ευρώπη και δεν υπάρχει ούτε μία θρησκεία να είναι κυρίαρχη. Αλλά το Ισλάμ είναι η θρησκεία που ανέχεται μια άλλη θρησκεία, αρκεί να έχει καμία δύναμη.
Η εκκοσμίκευση (διαχωρισμός εκκλησίας - κράτους) ήταν το μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός για την Ευρώπη. Αυτό σήμαινε ότι κράτος και εκκλησία χωρίστηκαν και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλει τη θρησκεία του. Είμαι αποφασιστικά εναντίον του νόμου της Σαρία. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την ανοχή προς τους μουσουλμάνους.
