Μαντέλης η εποχή Σημίτη το διδυμο

Τα κατά συνθήκη ψεύδη Σημίτη

Τώρα το κατάλαβε ο Κώστας Σημίτης...
Η ανακοίνωσή του μετά την κυνική παραδοχή του Τάσου Μαντέλη για τη μίζα από τη Siemens, αποτελεί μνημείο πολιτικής υποκρισίας και «παχυδερμισμού».
Διαβάστε: «Θλίβομαι και εξοργίζομαι επειδή τέτοιες πράξεις εκκολάφθηκαν και κατά την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ 1996-2004.
Πράξεις που προσβάλλουν το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας, αμαυρώνουν το έργο της τότε κυβέρνησης και τις προσπάθειες όλων όσων εργάσθηκαν και προσέφεραν για μια καλύτερη Ελλάδα».
Αυτός δεν ήταν υπεύθυνος τότε;
Ουσιαστικά δηλαδή μας λέει ότι είχε χάσει τον έλεγχο. Φυσικά, απολάμβανε της πολιτικής στήριξης όλων εκείνων που έπεσαν με τα μούτρα στη μάσα.
Όλα ήταν «καλά» τότε…
Όταν κυβερνούσε ο γκουρού του εκσυγχρονισμού, ήταν όλα «καλά» κατά το ΠΑΣΟΚ και τα παπαγαλάκια του στα ΜΜΕ. Για να θυμηθούμε όμως: απομάκρυνση Πανταγιά, απομάκρυνση του υφυπουργού Χρήστου Θεοδώρου, οι υποθέσεις του Στέφανου Μανίκα και του Μιχάλη Νεονάκη, αργότερα η υπόθεση του Γιάννη Παπακωνσταντίνου, η παραδοχή του Θεόδωρου Τσουκάτου και τώρα η παραδοχή του Τάσου Μαντέλη για τη Siemens, αλλά και η υπόθεση της Μονής Τομπλού (πολύ χειρότερη από εκείνη του Βατοπεδίου), αναδεικνύουν την ανεξέλεγκτη διαφθορά επί των αλήστου μνήμης ημερών του «πράσινου» πρωθυπουργού.
Και αυτά είναι μόλις κάποια από τα αναρίθμητα σκάνδαλα της εποχής. «Αυτή είναι η Ελλάδα», κραύγαζε από το βήμα της Βουλής, όταν «ζορίστηκε» για το Σάμινα και τις δεκάδες νεκρούς του ναυαγίου, ο Κώστας Σημίτης.
"Αρχιερέας της διαπλοκής"
Και μετά διαμαρτύρονταν στο ΠΑΣΟΚ, όταν η ΝΔ τον αποκάλεσε «αρχιερέα της διαπλοκής»… Σιγά-σιγά όμως οι μύθοι καταρρέουν.
Επί Σημίτη, εισήλθαμε στην ευρωζώνη «ταΐζοντας» ψέματα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των εταίρων μας, την ώρα που οι πανούργοι εκσυγχρονιστές υπουργοί του Σημίτη έκρυβαν το ελληνικό χρέος στα swaps και μετέρχονταν και άλλων πολιτικών απατών, ενώπιον του εκστασιασμένου «μεσαίου χώρου».
Μια επίπλαστη ευημερία αποκοίμιζε το λαό, για να ακολουθήσει η μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου και των αποθεματικών των ταμείων, την ώρα που η διαπλοκή θησαύριζε εις βάρος του μέλλοντος της χώρας.
Σκάνδαλα, σκάνδαλα, σκάνδαλα…
Στα εξοπλιστικά, χαμός.
Στα δημόσια έργα, «πάρτι».
Κτηματολόγιο, ολυμπιακά έργα, παντού φαγοπότι. Και ακολούθησαν ελληνοποιήσεις, για να μη χαθεί η εξουσία και εξαναγκαστούν σε αποχώρηση οι φαύλοι.
Υπό την αιγίδα του
Ο Κώστας Σημίτης θα αποτελέσει στην ιστορία παράδειγμα προς αποφυγή.
Δεν προσέφερε στον τόπο.
Αντίθετα, μείωσε την ισχύ του (βλέπε Ίμια), πλήγωσε το φιλότιμό του (βλέπε παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους δήμιούς του), έμαθε τον Έλληνα να ζει εύκολα και με δανεικά, ανύποπτος για τις συνέπειες.
Ακολούθησε πιστά την παράδοση του «είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια».
Παράλληλα, επέτρεψε στην πλουτοκρατία, σε στελέχη του κόμματός του και σε διεφθαρμένους γραφειοκράτες να μεθοδεύσουν την πιο βίαιη ανακατανομή εισοδήματος στην ιστορία του τόπου, υπέρ των εχόντων.
Αυτή είναι η εικόνα της εποχής του, η υστεροφημία που θα συνοδεύει τον Κολωνακιώτη πρώην πρωθυπουργό και της αλήστου μνήμης ημέρες της σαθρής εξουσίας του.