ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΕΣΟΔΩΝ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Σκοπός του Νομοθέτη με την ψήφιση του Νόμου 3691/2008 είναι η ενίσχυση και βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταστολή των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες
Ο νομοθέτης δεν θα μπορούσε να μείνει απαθής στη σύγχρονη κοινωνία όπου οι εγκληματικές δραστηριότητες καθημερινά αυξάνονται όχι μόνο σε πλήθος αλλά και σε μορφές αφού εναλλάσσονται ανάλογα με το υποκείμενο, το αντικείμενο, τον τόπο και το χρόνο του εγκλήματος.
Η ραγδαία ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος, η καθημερινή χρήση του διαδικτύου στις συναλλαγές, η διασυνοριακή επέκταση επιχειρηματικών κεφαλαίων και επιχειρήσεων αλλά και η εύκολη μετακίνηση των ανθρώπων από το ένα μέρος της γης στο άλλο συνέβαλαν στη μετεξέλιξη των κλασικών εγκληματικών δραστηριοτήτων όπως τις γνωρίζαμε και τις αντιμετωπίζαμε πριν λίγα χρόνια.
H νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες αφορά κυρίως τη βαριάς μορφής εγκληματικότητα (εμπόριο ναρκωτικών, απάτες κακουργηματικές, υπεξαιρέσεις, δωροδοκία, φοροδιαφυγή, εμπόριο ανθρώπων κλπ), οι δράστες των οποίων είναι ιδιαίτερα πρόσωπα με εξειδίκευση στο αντικείμενό τους, με υλικοτεχνική υποδομή και κυρίως διαπλεκόμενοι με διασυνδέσεις υψηλού επιπέδου η ανακάλυψη των οποίων είναι δύσκολη αλλά δυσκολότερη είναι η δίωξή τους και η καταδίκη τους.
Στις σύγχρονες μορφές εγκληματικής δραστηριότητας ο σύγχρονος ποινικός νομοθέτης προσπαθεί αγωνιωδώς και επιδιώκει με κάθε μέσο να καταπολεμήσει κάθε είδους νοσηρό φαινόμενο του κοινωνικού βίου που κατατείνει άμεσα το παράνομο περιουσιακό όφελος.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής : το επιτυγχάνει ? αν ναι ?και σε πιο βαθμό. Οι μέθοδοι και τα μέσα που χρησιμοποιεί κινούνται στα πλαίσια που επιβάλει το Σύνταγμα και οι νόμοι για την εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ?
Η απάντηση είναι πως όχι .
Με την υπάρχουσα μορφή του Νόμου δεν μπορεί να γίνει λόγος για επιτυχή καταπολέμηση του φαινομένου των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες έτσι όπως τη φαντάστηκε ο Νομοθέτης, κατά την άποψή μου.
Στην αδυναμία του αυτή ο νομοθέτης επιλέγει τρόπους αντιμετώπισης των φαινομένων εγκληματικής δραστηριότητας και μεθόδους καταπολέμησής της που κινούνται στα όρια της συνταγματικής ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μάλιστα αρκετές φορές με υπέρβασή τους.
Αξίζει άραγε αυτή η υπέρμετρη θυσία στο βωμό της καταπολέμησης των νοσηρών φαινομένων της βαριάς εγκληματικότητας ?
Σαφώς και όχι.
Τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και οι προσωπικές ελευθερίες είναι αδιαπραγμάτευτα αγαθά για μια ευνομούμενη πολιτεία. Η καταπάτησή τους δεν δικαιολογείται από κανενός είδους δημόσιο συμφέρον.
Η ευρεία ερμηνεία του Νόμου και η γενικότητα ως προς το αγαθό που εν τέλει προσβάλλεται αφήνει περιθώρια ποινικοποίησης συμπεριφορών της κοινωνίας που υπό άλλες συνθήκες δεν θα αποτελούσαν ποινικά αδικήματα.
Πολλά αδικήματα στη νομοτυπική τους μορφή εμπεριέχουν αυτοτελώς και την απαξία του παράνομου περιουσιακού οφέλους που αποκομίσθηκε από την τέλεσή τους και προσπορίστηκε ο δράστης. Μια νέα δίωξη και καταδίκη του δράστη για την περαιτέρω διάθεση ή αξιοποίηση των εσόδων από την εγκληματική δραστηριότητα που ήδη κολάστηκε από την Πολιτεία, είναι σύννομη ?
Ποιες πράξεις μπορούν να αποτελέσουν νομιμοποίηση των εσόδων.
Και εδώ ο νομοθέτης ηθελημένα ή άθελά του αφήνει περιθώρια για ευρείας μορφής συμπεριφορές ή πράξεις που ενδεχομένως να αποτελούσαν νομιμοποίηση.
Για παράδειγμα η αμοιβή του Δικηγόρου αμέσως μετά την παράνομη πράξη του πελάτη του θα μπορούσε να αποτελέσει νομιμοποίηση κατά την έννοια του Νόμου.
Εδώ βλάπτεται και προσβάλλεται ευθέως το δικαίωμα του Δικηγόρου για νόμιμη και αξιοπρεπή αμοιβή, αλλά κυρίως η αρχή της οικονομικής ελευθερίας.
Οφείλει λοιπόν ο νομοθέτης αφού λάβει υπόψη του τις παρεκβάσεις από την εφαρμογή του νομοθετήματος για την πάταξη των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, να οδηγηθεί σε μια πιο σύγχρονη και δημοκρατική αντιμετώπιση του φαινομένου, κινούμενη πάντα στα πλαίσια που προδιαγράφουν οι συνταγματικοί κανόνες.
Η εξατομίκευση των αγαθών που προσβάλλονται είναι επιτακτική ανάγκη για την δικαιότερη εφαρμογή του Νόμου.
Η πλήρης διασαφήνιση των συμπεριφορών που μπορούν να αποτελέσουν το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες αποτελεί προτεραιότητα.
Η διασφάλιση των ατομικών ελευθεριών των ανθρώπων, της ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ελεύθερης οικονομίας και των συναλλαγών είναι πρωταρχικά ζητήματα που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από νομοθετικής απόψεως και είναι σίγουρο ότι συμβάλλουν στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του νομοθετήματος αλλά κυρίως στη Συνταγματική του εναρμόνιση.
Εξαιρετική εμβάθυνση στην προβληματική του Νόμου για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος από θεωρητικής απόψεως επιτυγχάνει το σύγγραμμα του συναδέλφου Θεμιστοκλή Σοφού με τίτλο « ΕΝΟΧΗ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΘΟ».
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ Δ. ΠΛΑΚΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
Σκοπός του Νομοθέτη με την ψήφιση του Νόμου 3691/2008 είναι η ενίσχυση και βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταστολή των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες
Ο νομοθέτης δεν θα μπορούσε να μείνει απαθής στη σύγχρονη κοινωνία όπου οι εγκληματικές δραστηριότητες καθημερινά αυξάνονται όχι μόνο σε πλήθος αλλά και σε μορφές αφού εναλλάσσονται ανάλογα με το υποκείμενο, το αντικείμενο, τον τόπο και το χρόνο του εγκλήματος.
Η ραγδαία ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος, η καθημερινή χρήση του διαδικτύου στις συναλλαγές, η διασυνοριακή επέκταση επιχειρηματικών κεφαλαίων και επιχειρήσεων αλλά και η εύκολη μετακίνηση των ανθρώπων από το ένα μέρος της γης στο άλλο συνέβαλαν στη μετεξέλιξη των κλασικών εγκληματικών δραστηριοτήτων όπως τις γνωρίζαμε και τις αντιμετωπίζαμε πριν λίγα χρόνια.
H νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες αφορά κυρίως τη βαριάς μορφής εγκληματικότητα (εμπόριο ναρκωτικών, απάτες κακουργηματικές, υπεξαιρέσεις, δωροδοκία, φοροδιαφυγή, εμπόριο ανθρώπων κλπ), οι δράστες των οποίων είναι ιδιαίτερα πρόσωπα με εξειδίκευση στο αντικείμενό τους, με υλικοτεχνική υποδομή και κυρίως διαπλεκόμενοι με διασυνδέσεις υψηλού επιπέδου η ανακάλυψη των οποίων είναι δύσκολη αλλά δυσκολότερη είναι η δίωξή τους και η καταδίκη τους.
Στις σύγχρονες μορφές εγκληματικής δραστηριότητας ο σύγχρονος ποινικός νομοθέτης προσπαθεί αγωνιωδώς και επιδιώκει με κάθε μέσο να καταπολεμήσει κάθε είδους νοσηρό φαινόμενο του κοινωνικού βίου που κατατείνει άμεσα το παράνομο περιουσιακό όφελος.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής : το επιτυγχάνει ? αν ναι ?και σε πιο βαθμό. Οι μέθοδοι και τα μέσα που χρησιμοποιεί κινούνται στα πλαίσια που επιβάλει το Σύνταγμα και οι νόμοι για την εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ?
Η απάντηση είναι πως όχι .
Με την υπάρχουσα μορφή του Νόμου δεν μπορεί να γίνει λόγος για επιτυχή καταπολέμηση του φαινομένου των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες έτσι όπως τη φαντάστηκε ο Νομοθέτης, κατά την άποψή μου.
Στην αδυναμία του αυτή ο νομοθέτης επιλέγει τρόπους αντιμετώπισης των φαινομένων εγκληματικής δραστηριότητας και μεθόδους καταπολέμησής της που κινούνται στα όρια της συνταγματικής ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μάλιστα αρκετές φορές με υπέρβασή τους.
Αξίζει άραγε αυτή η υπέρμετρη θυσία στο βωμό της καταπολέμησης των νοσηρών φαινομένων της βαριάς εγκληματικότητας ?
Σαφώς και όχι.
Τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και οι προσωπικές ελευθερίες είναι αδιαπραγμάτευτα αγαθά για μια ευνομούμενη πολιτεία. Η καταπάτησή τους δεν δικαιολογείται από κανενός είδους δημόσιο συμφέρον.
Η ευρεία ερμηνεία του Νόμου και η γενικότητα ως προς το αγαθό που εν τέλει προσβάλλεται αφήνει περιθώρια ποινικοποίησης συμπεριφορών της κοινωνίας που υπό άλλες συνθήκες δεν θα αποτελούσαν ποινικά αδικήματα.
Πολλά αδικήματα στη νομοτυπική τους μορφή εμπεριέχουν αυτοτελώς και την απαξία του παράνομου περιουσιακού οφέλους που αποκομίσθηκε από την τέλεσή τους και προσπορίστηκε ο δράστης. Μια νέα δίωξη και καταδίκη του δράστη για την περαιτέρω διάθεση ή αξιοποίηση των εσόδων από την εγκληματική δραστηριότητα που ήδη κολάστηκε από την Πολιτεία, είναι σύννομη ?
Ποιες πράξεις μπορούν να αποτελέσουν νομιμοποίηση των εσόδων.
Και εδώ ο νομοθέτης ηθελημένα ή άθελά του αφήνει περιθώρια για ευρείας μορφής συμπεριφορές ή πράξεις που ενδεχομένως να αποτελούσαν νομιμοποίηση.
Για παράδειγμα η αμοιβή του Δικηγόρου αμέσως μετά την παράνομη πράξη του πελάτη του θα μπορούσε να αποτελέσει νομιμοποίηση κατά την έννοια του Νόμου.
Εδώ βλάπτεται και προσβάλλεται ευθέως το δικαίωμα του Δικηγόρου για νόμιμη και αξιοπρεπή αμοιβή, αλλά κυρίως η αρχή της οικονομικής ελευθερίας.
Οφείλει λοιπόν ο νομοθέτης αφού λάβει υπόψη του τις παρεκβάσεις από την εφαρμογή του νομοθετήματος για την πάταξη των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, να οδηγηθεί σε μια πιο σύγχρονη και δημοκρατική αντιμετώπιση του φαινομένου, κινούμενη πάντα στα πλαίσια που προδιαγράφουν οι συνταγματικοί κανόνες.
Η εξατομίκευση των αγαθών που προσβάλλονται είναι επιτακτική ανάγκη για την δικαιότερη εφαρμογή του Νόμου.
Η πλήρης διασαφήνιση των συμπεριφορών που μπορούν να αποτελέσουν το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες αποτελεί προτεραιότητα.
Η διασφάλιση των ατομικών ελευθεριών των ανθρώπων, της ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ελεύθερης οικονομίας και των συναλλαγών είναι πρωταρχικά ζητήματα που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από νομοθετικής απόψεως και είναι σίγουρο ότι συμβάλλουν στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του νομοθετήματος αλλά κυρίως στη Συνταγματική του εναρμόνιση.
Εξαιρετική εμβάθυνση στην προβληματική του Νόμου για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος από θεωρητικής απόψεως επιτυγχάνει το σύγγραμμα του συναδέλφου Θεμιστοκλή Σοφού με τίτλο « ΕΝΟΧΗ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΘΟ».
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ Δ. ΠΛΑΚΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
eThemis
ANEMOMAZEMATA ANEMOΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ
*********************************************************************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου