Αριστερός Αμερικανο-Εβραίος αρθρογράφος: Το Ισραήλ πρέπει να μείνει Εβραϊκό, αλλά η Αμερική ας γίνει πολυπολιτισμικό χωνευτήρι

Αριστερός Αμερικανο-Εβραίος αρθρογράφος: Το Ισραήλ πρέπει να μείνει Εβραϊκό, αλλά η Αμερική ας γίνει πολυπολιτισμικό χωνευτήρι.

     by SkyWatcher


Από το Council of Conservative Citizens (CofCC)




Σύμφωνα με τον αριστερό Αμερικανο-Εβραίο αρθρογράφο της The Huffington Post, Menachem Rosensaft: 
«Η Εβραϊκή Υπόσταση του Ισραήλ είναι Αδιαπραγμάτευτη» και «η μόνιμη, αιώνια εβραϊκή εθνική κυριαρχία του κράτους του Ισραήλ είναι αδιαπραγμάτευτη».
 Ο ίδιος όμως χαρακτηρίζει τους λευκούς Αμερικάνους που αντιδρούν στο κύμα μεταναστών από χώρες του τρίτου κόσμου, ότι αποτελούν μια «μάστιγα».


Ο Rosensaft, στο άρθρο του λέει ότι ο Peter Brimlow, ο Jared Taylor, και ο εκλειπών ηγέτης του CofCC Dr. Samuel Francis, είναι πολύ κακοί άνθρωποι. 
Ο Rosensaft λέει ότι το να μάχεται κάποιος για μια μεταναστευτική πολιτική υπέρ των λευκών Αμερικάνων είναι κάτι «κακό» και ότι οι λευκοί Αμερικανοί πρέπει να μείνουν σιωπηλοί μπροστά στα κύματα μεταναστών από χώρες του τρίτου κόσμου που καταφθάνουν συνεχώς στις Ηνωμένες Πολιτείες.
 Η αντι-συντηρητική διατριβή του Rosensaft έχει τίτλο
 «Λευκός Εθνικισμός: Μια μάστιγα που δεν φεύγει»


 (“White Nationalism: A Scourge That Won’t Go Away”).
 

Ωστόσο ....
Όπως και οι περισσότεροι αριστεροί, ο Rosensaft είναι απίστευτα υποκριτής!
 Λίγους μόλις μήνες πριν, στην Huffington Post δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο
 «Η Εβραϊκή Υπόσταση του Ισραήλ είναι Αδιαπραγμάτευτη» (“Israel’s Jewish Essence Is Non-Negotiable”).


Εκεί ο Rosensaft υποστηρίζει για το Ισραήλ, τις ίδιες πολιτικές που υποστηρίζουν οι Brimlow, Tayloe και Francis.


Ο Rosensaft παραθέτει το επιχείρημά του ότι το Ισραήλ ήταν Εβραϊκό για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι εβραϊκό τώρα, και εβραϊκό θα πρέπει να παραμείνει.
 Λέει ότι ούτε οι Παλαιστίνιοι, ούτε ο ΟΗΕ θα αποφασίσουν για το είδος της χώρας που το Ισραήλ πρέπει να είναι.
 Απορρίπτει εντελώς θα λέγαμε, την πολυπολιτισμικότητα για το Ισραήλ.

Ο Rosensaft δηλώνει : «η μόνιμη, αιώνια εβραϊκή εθνική κυριαρχία του κράτους του Ισραήλ είναι αδιαπραγμάτευτη». 
Ο ίδιος ο Rosensaft όμως, ο οποίος πιθανότατα δεν θα είχε το θάρρος να ζήσει στο Ισραήλ, δαιμονοποιεί τους Taylor, Brimelow, και Francis που φωνάζουν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να έχουν μια καλύτερη πολιτική για τη μετανάστευση.


Παρατίθενται παρακάτω τμήματα του άρθρου του Rosensaft - 
ο οποίος είναι δικηγόρος, αντιπρόεδρος της ‘Αμερικανικής Συνάντηση των Εβραίων Επιζώντων του Ολοκαυτώματος και των Απογόνων τους’ και διδάσκει νομοθεσία της γενοκτονίας και εγκλημάτων πολέμου του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στις Νομικές Σχολές της Columbia, Cornell και Syracuse - με ένα σχόλιο – ερώτημα από τον ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ: 
Είτε είναι «καλός» ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας ενός κράτους, είτε είναι «κακός». 
Πως μπορεί αλλού να είναι «κακός» - και όσοι αγωνίζονται για να παραμείνει η εθνική ταυτότητα όσο γίνεται περισσότερο αναλλοίωτη να είναι «καλοί» και «ήρωες» που αγωνίζονται για την επιβίωση του έθνους τους   και αλλού να είναι «κακός» - και όσοι αγωνίζονται για το ίδιο πράγμα να είναι «κακοί» και «ρατσιστές»;





Γράφει στο άρθρο του ο Rosensaft:


Αντιδρώντας στην συμμετοχή του "λευκού εθνικιστική" και ακτιβιστή κατά της μετανάστευσης Peter Brimelow σε πάνελ με θέμα «Η αποτυχία της Πολυπολιτισμικότητας:
 Πώς η επιδίωξη της διαφορετικότητας αποδυναμώνει την αμερικανική ταυτότητα» του Συντηρητικού Πολιτικού Συνεδρίου Δράσης (CPAC), ο Ed Schultz, στην εκπομπή του MSNBC 
‘The Ed Show’, είπε «είδαμε το CPAC να συγκεντρώνει τους ακρο-δεξιούς.
 Αλλά ακόμα και το CPAC πρέπει να τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή κάπου."


Ο Schultz παραθέτει σχόλια του Brimelow στο CPAC ότι,
 «οι Δημοκρατικοί έχουν παρατήσει κάθε προσπάθεια να κερδίσουν την ψήφο της λευκής εργατικής τάξης, έτσι ώστε χρησιμοποιούν διγλωσσία για να δημιουργήσουν μια εκλογική πελατεία.
 Είναι προδοσία. 
Ακούμε για ρατσισμό, αλλά το πραγματικό ζήτημα είναι η προδοσία».




Ο Brimelow σίγουρα δεν μασάει τα λόγια του.
 Είπε σε έναν δημοσιογράφο του CBS ότι η αμερικανική μεταναστευτική πολιτική,
 "δημιουργεί μια ισπανόφωνη κατώτερη τάξη παράλληλα με την αφρο-αμερικανική κατώτερη τάξη".


«Αυτοί είναι άνθρωποι που είναι εντελώς δυσλειτουργικοί», δήλωσε ο Brimelow.
 "Ζητάνε τα επιδόματα κράτους. Δεν κάνουν καμία εργασία - τουλάχιστον όχι νόμιμη εργασία - και τα παιδιά τους έχουν ξεφύγει".
 Η Καλιφόρνια, η οποία ήταν κάποτε "παράδεισος", πρόσθεσε, "έχει μετατραπεί σε ισπανόφωνη παραγκούπολη."





Ο Brimelow είναι ιδρυτής και εκδότης της ιστοσελίδας VDARE.com που έχει χαρακτηριστεί ως "ομάδα μίσους" από το (αριστερό) Southern Poverty Law Center και η οποία, σύμφωνα με την θεωρούμενη ‘αυθεντία’ (εβραϊκή) Anti-Defamation League, "παρουσιάζει το έργο ατόμων με ρατσιστική, αντισημιτική και αντιμεταναστευτική ιδεολογία. "


Η ADL έχει παρακολουθήσει τις δραστηριότητες του Brimelow για κάποιο χρονικό διάστημα.
 Τον Φεβρουάριο του 2009, όπως λέει η ADL, "ο Brimelow σε μια διάσκεψη ρατσιστών στη Βαλτιμόρη του Μέρυλαντ, που ήταν αφιερωμένη στην ‘Διατήρηση του Δυτικού Πολιτισμού’, διατύπωσε τις ρατσιστικές του απόψεις, υποστηρίζοντας ότι η εισροή των "μη παραδοσιακών" μεταναστών είναι ένα πρόβλημα σε όλο τον δυτικό κόσμο και ότι η απώλεια του ελέγχου της χώρας από τους «λευκούς προτεστάντες» θα σημάνει την κατάρρευση του αμερικανικού πολιτικού συστήματος.
 Προέτρεψε τους λευκούς να ανταποκριθούν δημιουργώντας ένα λευκό εθνικιστικό πολιτικό κόμμα. "


 


• Ο Kevin MacDonald, που χαρακτηρίζεται από την ADL
 ως «αντισημίτης», έγραψε στις 14 Νοεμβρίου 2006:
 «η εβραϊκή δραστηριότητα συλλογικά, σε όλη την ιστορία, είναι καλύτερα κατανοητή ως μια πολυσύνθετη και άκρως επιτυχημένη ομάδα με στρατηγική που στρέφεται κατά των γειτονικών λαών και των κοινωνιών που τους υποδέχονται


 Ο στόχος είναι ο έλεγχος των οικονομικών πόρων και η πολιτική εξουσία.
 Ένα παράδειγμα είναι η συντριπτική εβραϊκή υποστήριξη για την μη παραδοσιακή μετανάστευση
 (εννοεί από χώρες του τρίτου κόσμου), η οποία έχει ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της ιστορικής λευκής πλειοψηφίας της Αμερικής "


• Πάλι ο Κέβιν ΜακΝτόναλντ έγραψε στις 5 Νοεμβρίου 2005, σε μια ανασκόπηση του ‘The Jewish Century’ (Εβραϊκός Αιώνας) από κάποιον Yuri Slezkine ότι:
 "Παρά το σημαντικό ρόλο που είχαν οι Εβραίοι στο κίνημα των μπολσεβίκων, οι περισσότεροι Εβραίοι δεν ήταν Μπολσεβίκοι πριν από την επανάσταση.
 Οι Εβραίοι όμως, ήταν κυρίαρχοι. ανάμεσα στους μπολσεβίκους, και μόλις ξέσπασε η Επανάσταση, 
η συντριπτική πλειοψηφία των Ρώσων Εβραίων έγινε συμπαθούντες και ενεργά συμμετέχοντες .... το κύριο σημείο του Slezkine είναι ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την κατανόηση της ιστορίας του 20ου αιώνα είναι η άνοδος των Εβραίων στη Δύση και τη Μέση Ανατολή,
 και η άνοδος και η πτώσης τους στη Ρωσία.
 Νομίζω ότι έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό.
 Αν υπάρχει κάποιο δίδαγμα, είναι ότι οι Εβραίοι δεν έγιναν μόνο μια ελίτ σε όλους αυτούς τους τομείς, έγιναν μια εχθρική ελίτ - εχθρική προς τους παραδοσιακούς λαούς και τους πολιτισμούς των τριών περιοχών που ήρθαν να κυριαρχήσουν ...."


 

• Ο Jared Taylor, έγραψε στις 4 Ιουλίου 2008 :
 «Αυτό που οι ρεαλιστές της φυλής βρίσκουν πιο εξοργιστικό για το φιλελευθερισμό του τελευταίου μισού αιώνα δεν είναι μόνο ότι έχει χάσει την ενστικτώδη εκτίμησή του για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους της Δύσης, αλλά ενεργά και άγρια τους επιτίθεται.
 Οι λευκοί κάνουν κάτι που άλλοι άνθρωποι δεν έχουν κάνει ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία.
 Οι άρχοντες μας και οι ελίτ μας καλωσορίζουν την αντικατάστασή μας από αλλοδαπούς, δυσφημώντας τους προγόνους μας και τους δικούς τους, θυσιάζοντας τα συμφέροντά μας μπροστά σε εκείνα των μειονεκτικών μειονοτήτων, και θεωρώντας ότι το σύνολο της ιστορία της Δύσης, είναι κάτι σαν μια παγκόσμια μάστιγα λεηλασίας και εκμετάλλευσης. 
Αυτό είναι μια ασθένεια που μας σκοτώνει, και πρέπει να αντεπιτεθούμε. "


 

Και καταλήγει το άρθρο του Rosensaft :

Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν φανατικοί ανάμεσά μας που ασπάζονται θεωρίες φυλετικής, εθνικής ή θρησκευτικής ανωτερότητας.
 Έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τις απόψεις τους, τις δηλητηριώδεις, στις γωνίες των δρόμων ή στις ιστοσελίδες τους. Κανείς, ωστόσο, δεν υποχρεώνεται να τους καλέσει να γίνουν μέρος της ευγενικής κοινωνίας.

Το γιατί οι διοργανωτές της CPAC επέλεξαν να δώσουν στον Peter Brimelow μια πλατφόρμα να περάσει τις ιδέες του και οι άλλοι συμμετέχοντες επέλεξαν να μην καταγγείλουν ή ακόμη να μην αποστασιοποιηθούν από την τοξική ρητορική του είναι ένα ζήτημα που αξίζει να ερευνηθεί.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή