Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος ένοχος χρεών τού 20ου αιώνα.

  Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος ένοχος χρεών τού 20ου αιώνα.

                                                             ΓΙ  ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ

                                 ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ Μ ΆΚΟΥΣ; - ΤΩΡΑ ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΤΟ ΔΝΤ

                                                    (Φωτογραφία   από stavretta)



Deutschland ist der größte Schuldensünder des 20. Jahrhunderts

Spiegel-Online, 21. Juni 2011

Η καριέρα που κάνει η Ελλάδα στην χρεωκοπία δεν μπορεί να ξεπεραστεί;
Και όμως μπορεί λέει - από την Γερμανία, ο ιστορικός της οικονομίας Albrecht Ritschl στην συνέντευξη.
 Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πρέπει να χαλιναγωγηθεί τώρα κατά την διάρκεια της κρίσης, αλλιώς η διάθεση ως προς την Γερμανία μπορεί να ανατραπεί.

Albrecht Ritschl: γεννήθηκε το 1959 στο Μόναχο.
Είναι οικονομικός αναλυτής. Δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια (Pempeu Farba στη Βαρκελώνη, Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, Humboldt του Βερολίνου). Σήμερα είναι καθηγητής London School of Economics and Political Science. 

Spiegel Online (S.O):
 Κύριε Ritschl, η Γερμανία παρουσιάζεται στην συζήτηση για μια περαιτέρω οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα, ως ο έξυπνος.
 Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δικαιολογεί την άκαμπτη στάση της με το μότο:
“λεφτά υπάρχουν για σας μόνο εάν κάνετε αυτό που απαιτούμε”.
Είναι δικαιολογημένη αυτή η στάση;

Ritschl: Όχι, δεν έχει καμία βάση

S.O: Οι περισσότεροι Γερμανοί αλλιώς το βλέπουν.

Ritschl:
 Ίσως, αλλά η Γερμανία έχει πίσω της μια από τις πιο μεγάλες χρεοκοπίες του 20ου αιώνα.

Η Γερμανία χρωστά την σημερινή της σταθερότητα και το στάτους της ως δασκάλου της Ευρώπης, μόνο στις ΗΠΑ, οι οποίες τόσο μετά τον πρώτο όσο και μετά τον δεύτερο ΠΠ, της χάρισαν πολλά χρέη.

Αυτό ξεχνιέται.

S.O: Τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl:
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ζούσε με δάνεια

 από το 1924 έως το 1929.

Τα λεφτά για τις αποζημιώσεις του πρώτου ΠΠ, τα πήρε από τις ΗΠΑ.
 Αυτή η πυραμίδα δανείων γκρεμίστηκε κατά την οικονομική κρίση του 1931.
Τα λεφτά είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ γιγαντιαία, η επίπτωση στην παγκόσμια οικονομία δραματική.

S.O: Παρόμοια ήταν τα πράγματα και μετά τον δεύτερο ΠΠ.

Ritschl:
 Οι ΗΠΑ είχαν φροντίσει να μην αρθούν κατά της Γερμανίας, πάλι απαιτήσεις για μεγάλες αποζημιώσεις.
 Εκτός λίγων εξαιρέσεων, όλες αυτές οι απαιτήσεις αναβλήθηκαν μέχρι μια μελλοντική επανένωση.
Αυτό ήταν ζωτικό για την Γερμανία.
Ήταν η μοναδική βάση για οικονομικό θαύμα.
Ταυτόχρονα όμως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες, έπρεπε να παραιτηθούν από τις απαιτήσεις τους για αποζημίωση.

S.O:
Κατά την σημερινή κρίση, η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει 110 δισ. Ευρώ από χώρες της ΕΕ και από ΔΝΤ.
Τώρα πρέπει να εγκριθεί νέο πακέτο, παρόμοιων διαστάσεων, Πρόκειται για πάρα πολλά λεφτά.
Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl:
  Μόνο τα χρέη της Γερμανίας κατά την δεκαετία του 1930 ανέρχονταν στο ύψος του κόστους της κρίσης του 2008, εάν πάρουμε ως μέτρο και στις δυο περιπτώσεις, την οικονομική απόδοση των ΗΠΑ.
Σε σύγκριση με αυτά τα μεγέθη, το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ασήμαντο.

S.O:
Αν υποθέσουμε πως υπήρχε μια αξιολόγηση “και των πρώτων” χρεωστών.
Ποια θέση θα έπαιρνε η Γερμανία;

Ritschl:
 Η Γερμανία είναι ο βασιλιάς των χρεών.
Συγκρίνοντας τις ζημιές που προκάλεσε με την οικονομική της απόδοση είναι ο μεγαλύτερος χρεώστης του 20ου αιώνα, αν όχι της νεότερης ιστορίας της οικονομίας. 

S.O: Δηλαδή ούτε η Ελλάδα δεν μας φτάνει;

Ritschl:
 Όχι.
 Η χώρα καθ' εαυτή παίζει ένα παράπλευρο ρόλο.
 Το μόνο πρόβλημα είναι ο κίνδυνος μετάδοσης και σε άλλες χώρες της ΕΕ.

S.O:
Η Γερμανία θεωρείται ως ο ορισμός της σταθερότητας.

 Πόσες φορές ήταν χρεοκοπημένη η Γερμανία;

Ritschl: Εξαρτάται από το πως λογαριάζουμε.
Τον περασμένο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές.
Μετά την πρώτη στάση πληρωμών κατά την δεκαετία του 1930, οι ΗΠΑ έκαναν το 1953 ένα Haircut, που μετέτρεψε τα χρέη από ένα ογκώδες Afro-Look, σε μια γυαλιστή καράφλα.
Από τότε έλαμπε η Γερμανία, ενώ οι άλλοι Ευρωπαίοι πάλευαν να αντεπεξέλθουν στα βάρη του πολέμου και τις συνέπειες της γερμανικής κατοχής.
  Αλλά και το 1990 επήλθε μια στάση πληρωμών των χρεών.

S.O: Τι έγινε παρακαλώ;

Ritschl: Ναι, ο τότε καγκελάριος Helmut Kohl, αρνήθηκε να εφαρμόσει την συμφωνία του Λονδίνου από το 1953.
Η συμφωνία έλεγε πως οι αποζημιώσεις που θα έπρεπε να πληρώσει η Γερμανία, σε περίπτωση επανένωσης, θα ορίζονταν εκ νέου.
Μόνο κάτι μικροποσά πληρώθηκαν.
Η Γερμανία δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990, εκτός από αυτές για καταναγκαστική εργασία.
Δεν πλήρωσε επίσης τα εξαναγκασμένα δάνεια από τις υπό κατοχή χώρες, όπως και τα έξοδα της κατοχής..

Δεν τα πλήρωσε ούτε και στην Ελλάδα.

S.O: Σε αντίθεση με το 1953 στην περίπτωση της Γερμανίας, δεν μιλάμε για ένα Haircut όσον αφορά την Ελλάδα, αλλά επιμήκυνση των κρατικών ομολόγων.
Είναι δικαιολογημένο να μιλάμε για επαπειλούμενη πτώχευση;

Ritschl: Σαφώς.
Ακόμα και αν μια χώρα δεν είναι 100% ταπί, μπορεί να είναι χρεοκοπημένη.

Όπως ακριβώς έγινε την δεκαετία του 1950 με την Γερμανία, είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε πως η Ελλάδα θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει από μόνη τα χρέη της.

Και όποιος δεν μπορεί, έχει πτωχεύσει.

 Αυτό που πρέπει να γίνει τώρα είναι να ορισθεί από πόσα χρέη θα παραιτηθούν οι δανειστές.

Να βρεθεί δηλαδή αυτός που θα πληρώσει την νύφη.

S.O: Η Γερμανία είναι προφανώς η χώρα που θα πρέπει να πληρώσει τα πιο πολλά.

Ritschl: Εκεί πάει το πράμα.
Αλλά εμείς ήμαστε ανέμελοι.

Η βιομηχανία μας ζούσε καλά από τις εξαγωγές.

Η αντί-ελληνική διάθεση που διαδίδουν πολλά γερμανικά ΜΜΕ, είναι πολύ επικίνδυνη.

 Και εμείς καθόμαστε μέσα στην γυάλα:

 μόνο με την παραίτηση από τις αποζημιώσεις των θυμάτων του δεύτερου ΠΠ, ήταν δυνατή η επάνοδος της Γερμανίας.

S.O: Η Γερμανία θα έπρεπε λοιπόν να συγκρατηθεί (στο να το παίζει πρότυπο);

Ritschl:

Κατά τον 20ο αιώνα η Γερμανία ξεκίνησε δυο παγκόσμιους πολέμους, ο ένας εκ των οποίων ήταν πόλεμος εξολόθρευσης.

 Οι εχθροί στη συνέχεια παραιτήθηκαν από τις απαιτήσεις για αποζημιώσεις.

Το ότι η Γερμανία χρωστά την οικονομική της άνθιση στην χάρη που της έκαναν οι άλλοι λαοί, αυτό δεν τό ξέχασαν ούτε στην Ελλάδα.

Πως το εννοείτε

Ritschl: Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά τα εχθρικά άρθρα από τα γερμανικά ΜΜΕ.

 Και αν η διάθεση στην χώρα ανατραπεί, και οι παλιές αποζημιώσεις απαιτηθούν δυναμικά, και απαιτηθούν από άλλες χώρες επίσης, και η Γερμανία αναγκαστεί να τις πληρώσει, τότε θα μας πάρουν και τα πουκάμισα.

Μπορούμε λοιπόν να είμαστε ευγνώμονες, που τώρα το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να ανακαινίσουμε την Ελλάδα.

 Αν ακολουθήσουμε τους δημαγωγούς και το παίζουμε κάποιοι, θα μας επαναφέρουν κάποτε τους παλιούς λογαριασμούς.

S.O: Τουλάχιστο στο τέλος, μερικά συμφιλιωτικά λόγια: διδασκόμενοι από την ιστορία, ποια θα ήταν η καλύτερη λύση για την Ελλάδα και την Γερμανία;

Ritschl: Να δείξουμε τις αποτυχίες της Γερμανίας από τον περασμένο αιώνα.

Το πιο σώφρον τώρα είναι να κάνουμε μια πραγματική περικοπή χρεών.

 Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, θα πρέπει να παραιτηθεί από ένα μεγάλο μέρος των χρεωστουμένων.

 Μερικές τράπεζες δε θα το αντέξουν αυτό, επομένως θα πρέπει να τροχιοδρομηθούν νέα προγράμματα στήριξης.

Αυτό θα μπορούσε να γίνει ακριβό για την Γερμανία, αλλά πρέπει να πληρώσουμε έτσι κι' αλλιώς.

Και η Ελλάδα θα είχε έτσι την ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Την συνέντευξη πήρε η Yasmin El-Sharif
Mετάφραση : Πέτρος.

http://amethystosbooks.blogspot.com/2011/06/deutschland-ist-der-grote.html

Σχόλιο:

  Αυτή η οικονομική ιστορία τής Γερμανίας θυμίζει τήν παραβολή τού Κυρίου, όπου περιγράφει τό χάρισμα όλων τών χρεών στό δούλο οφειλέτη ο οποίος βγαίνοντας απαλλαγμένος από τόν οίκο τού Κυρίου του έπιασε από τό λαιμό έναν φτωχό ο οποίος τού χρωστούσε πέντε δεκάρες.

Αμέθυστος

Ο Ισλαμικός νόμος της Σαρία πολλαπλασιάζεται στη Γερμανία

Ο Ισλαμικός νόμος της Σαρία πολλαπλασιάζεται στη Γερμανία .

                                      BΡΕ ΟΎΣΤ

Ισλαμικά δικαστήρια λειτουργούν σήμερα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας. - Γερμανικά δικαστήρια δικάζουν σύμφωνα με το νόμο της σαρία!

Του Soeren Kern (Hudson new York) / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Η εξάπλωση του ισλαμικού νόμου της Σαρία στη Γερμανία είναι πολύ πιο προχωρημένη από όσο προηγουμένως νομίζαμε, και οι γερμανικές αρχές είναι «ανίκανες» να κάνουν κάτι γι’ αυτό, σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο για το μουσουλμανικό σκιώδες δικαστικό σύστημα στη Γερμανία.

Το 236-σελίδων βιβλίο με τίτλο «Δικαστές Χωρίς Νόμο:
Η Ισλαμική Παράλληλη Δικαιοσύνη Θέτει σε Κίνδυνο το Συνταγματικό Κράτος μας»,
  που συντάχθηκε από τον Joachim Wagner,
  Γερμανό νομικό και πρώην ερευνητή δημοσιογράφο για την ARD, την Γερμανική δημόσια τηλεόραση, λέει ότι ισλαμικά δικαστήρια της Σαρία λειτουργούν σήμερα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας.

Αυτό το «παράλληλο δικαστικό σύστημα» υπονομεύει το κράτος δικαίου στη Γερμανία, λέει ο Βάγκνερ, επειδή οι μουσουλμάνοι δικαστές - ιμάμηδες εξετάζουν ποινικές υποθέσεις έξω από τα δικαστήρια, χωρίς τη συμμετοχή Γερμανών εισαγγελέων ή δικηγόρων, πριν οι αρχές μπορέσουν να φέρουν τις υποθέσεις σε ένα γερμανικό δικαστήριο.

Οικισμοί στους οποίους έχουν πρόσβαση οι μουσουλμάνοι ‘διαμεσολαβητές’ έχουν συχνά ως αποτέλεσμα οι δράστες να έχουν τη δυνατότητα να αποφύγουν μεγάλες ποινές φυλάκισης, ενώ τα θύματα να λαμβάνουν μεγάλα ποσά ως αποζημίωση ή να ακυρώνουν τα χρέη τους, σύμφωνα με το νόμο της σαρία, σύμφωνα με τον Wagner.
Σε αντάλλαγμα, οφείλουν να βεβαιώσουν ότι η κατάθεσή τους στο δικαστήριο δεν θα οδηγήσει σε καταδίκη.

Η Γερμανική αστυνομία εξετάζει υποθέσεις που αφορούν σοβαρά εγκλήματα.
Αλλά παράλληλα με αυτά, ειδικοί μουσουλμάνοι διαιτητές, επίσης γνωστοί ως "δικαστές ειρήνης," (Ειρηνοδίκες;) έχουν εξουσιοδοτηθεί από τις ενδιαφερόμενες οικογένειες να μεσολαβήσουν και να καταλήξουν σε μία εξωδικαστική επίλυση της διαφοράς.

Σε μια συνέντευξη για την Deutsche Welle, ο Βάγκνερ, δήλωσε ότι η πολιτική ορθότητα στη Γερμανία συμβάλλει στο πρόβλημα:. "Έχω μελετήσει 16 πρόσφατες περιπτώσεις εγκλημάτων εδώ με εμπλεκόμενους μουσουλμάνους πολίτες.
 Σχεδόν το 90% όλων των περιπτώσεων όπου δόθηκε εξουσιοδότηση σε μουσουλμάνους διαιτητές, οι δράστες αθωώθηκαν από τα γερμανικά δικαστήρια ή οι υποθέσεις αποσύρθηκαν εντελώς από την κατηγορούσα αρχή λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.
Πρόκειται για μια ανησυχητική διαπίστωση, και ρίχνει ένα κακό φως στα δικαστήριά μας. "

Στην πραγματικότητα, οι Γερμανοί δικαστές συχνά αναφέρονται στο νόμο της Σαρία ή και αναβάλουν δίκες βασιζόμενοι σε αυτόν.
Για παράδειγμα, το Ομοσπονδιακό Κοινωνικό Δικαστήριο στο Kassel υποστήριξε πρόσφατα το αίτημα της δεύτερης συζύγου για το μερίδιο των συνταξιοδοτικών παροχών του νεκρού συζύγου της, που η πρώτη γυναίκα του ήθελε να κρατήσει όλο για τον εαυτό της.
 Ο δικαστής απεφάνθη ότι θα πρέπει οι δύο γυναίκες να μοιράζονται τη σύνταξη.

Σε μια άλλη περίπτωση, το Διοικητικό Εφετείο στο Koblenz χορήγησε στη δεύτερη σύζυγο ενός Ιρακινού που ζει στη Γερμανία, το δικαίωμα να παραμείνει στη χώρα. Είχε ήδη διατελέσει σύζυγός του και ζούσε στη Γερμανία για διάστημα πέντε χρόνων, μετά το οποίο το δικαστήριο δήλωσε ότι δεν θα ήταν δίκαιο να την στείλει στο Ιράκ μόνη.

Ένας δικαστής στην Κολωνία αποφάνθηκε ότι ένας Ιρανός πρέπει να επιστρέψει την προίκα της συζύγου του αποτελούμενη από 600 χρυσά νομίσματα, μετά το διαζύγιό τους – στηριζόμενη στη Σαρία που ακολουθείται στο Ιράν.
 Ένα δικαστήριο στο Ντίσελντορφ, κατέληξε στην ίδια ετυμηγορία, αναγκάζοντας ένα Τούρκο να επιστρέψει την ύψους 30.000 ευρώ (43.000 δολάρια) προίκα στην πρώην νύφη του.

Τον Μάρτιο του 2007, η δικαστής Christa Datz-Winter, δικαστής για υποθέσεις οικογενειακού δικαίου στην Φρανκφούρτη, στηρίχθηκε στο Κοράνι σε μια υπόθεση διαζυγίου μιας 26χρονης Γερμανίδας Μαροκινής καταγωγής, η οποία ήταν τρομοκρατημένη από τον βίαιο μαροκινό σύζυγό της, έναν άνθρωπο που συνέχιζε να την απειλεί παρά το γεγονός ότι είχε διαταχθεί από τις αρχές, να μείνει μακριά της.
Είχε κτυπήσει τη σύζυγό του και φέρεται ότι την είχε απειλήσει ότι θα την σκοτώσει.

Η Δικαστής Datz-Winter αρνήθηκε να χορηγήσει το διαζύγιο, με το επιχείρημα ότι μια γυναίκα που παντρεύεται έναν μουσουλμάνο θα πρέπει να γνωρίζει σε ποι κατάσταση μπαίνει. Στην απόφασή της, η δικαστής ανέφερε τη Sura 4, στίχο 34 του Κορανίου. Έγραψε ότι το Κοράνι περιέχει "τόσο το δικαίωμα του συζύγου να χρησιμοποιεί σωματική τιμωρία κατά μιας ανυπάκουης γυναίκας όσο και θεσπίζει την ανωτερότητα του συζύγου πάνω από τη σύζυγο."

Τον Φεβρουάριο του 2011, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Εργασίας της Γερμανίας έκρινε ότι ένας μουσουλμάνος υπάλληλος σούπερ μάρκετ μπορεί να αρνηθεί να πιάσει αλκοόλ για θρησκευτικούς λόγους. Στην εν λόγω υπόθεση εμπλέκονταν ένας μουσουλμάνος άνδρας που εργαζόταν σε ένα σούπερ μάρκετ στη βόρεια γερμανική πόλη του Κιέλου.
  Αρνήθηκε να τοποθετήσει στα ράφια του καταστήματος αλκοολούχα ποτά, λέγοντας ότι η θρησκεία του του απαγόρευε οποιαδήποτε επαφή με το αλκοόλ, και ως εκ τούτου απολύθηκε τον Μάρτιο 2008.

Σε μια συνέντευξη στο Der Spiegel, ο Βάγκνερ χαρακτήρισε το ισλαμικό σκιώδες σύστημα δικαιοσύνης στη Γερμανία ως «πολύ ξένο, και για έναν Γερμανό δικηγόρο, εντελώς ακατανόητο. Ακολουθεί τους δικούς του κανόνες.
 Οι μουσουλμάνοι διαιτητές δεν ενδιαφέρονται για θέματα απόδειξης όταν εκδίδουν απόφαση, και σε αντίθεση με το γερμανικό ποινικό δίκαιο, το ζήτημα ποιανού είναι η υπαιτιότητα δεν παίζει πολύ ρόλο. "

Όταν το Der Spiegel ρώτησε γιατί είναι λάθος τα δύο μέρη να προσπαθήσουν να επιλύσουν κάποια διαφορά μεταξύ τους, ο Wagner απάντησε:.
 "Το πρόβλημα ξεκινά όταν οι διαιτητές ωθούν το σύστημα της δικαιοσύνης έξω από κάθε πλαίσιο, ιδιαίτερα στην περίπτωση των ποινικών αδικημάτων.
 Σε εκείνο το σημείο υπονομεύουν το κρατικό μονοπώλιο σε θέματα βίας.
Η ισλαμική επίλυση των συγκρούσεων, ιδίως, όπως εγώ το έχω βιώσει, συχνά επιτυγχάνεται μέσα από τη βία και τις απειλές. Συχνά αποτελεί μία υπαγόρευση δύναμης από την πλευρά της ισχυρότερης οικογένειας. "

Τα ευρήματα του Βάγκνερ επιβεβαιώνουν σε μεγάλο βαθμό μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών το 2009, η οποία προειδοποίησε ότι
οι ισλαμικές ομάδες στη Γερμανία θέλουν να ζουν κάτω από το νόμο της σαρία στη Γερμανία.

Το βιβλίο του Wagner έρχεται σε μια στιγμή που η Γερμανία είναι βυθισμένη σε μια έντονη εθνική συζήτηση για τη μουσουλμανική μετανάστευση. Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2010 με τη δημοσίευση του best-seller βιβλίου με τίτλο
 «Η Γερμανία αυτοκαταργείται»,
το οποίο έσπασε ένα μακροχρόνιο ταμπού της Γερμανίας, σχετικά με τη συζήτηση των επιπτώσεων της μουσουλμανικής μετανάστευσης.

Με συγγραφέα τον Thilo Sarrazin, διάσημο Γερμανό τραπεζίτη και παλαιό μέλος του κεντροαριστερού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), το βιβλίο είναι τώρα στην 20η του έκδοση.
 Κατά την τελευταία καταμέτρηση, περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πωληθεί, καθιστώντας το ένα από τα πιο ευρέως διαβασμένα βιβλία στη Γερμανία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το βιβλίο του Sarrazin έχει απήχηση σε πάρα πολλούς απλούς Γερμανούς που γίνονται όλο και περισσότερο ανήσυχοι για τις κοινωνικές αλλαγές που μεταμορφώνουν τη Γερμανία, κυρίως λόγω της παρουσίας των εκατομμυρίων μη ενταγμένων μουσουλμάνων στη χώρα.

Ο Πρόεδρος της Γερμανίας Κρίστιαν Βουλφ προσπάθησε να εκτονώσει την ένταση από την φωτιά που άναψε ο Sarrazin.
 Κατά τη διάρκεια μίας σημαντικής ομιλίας του που εκφώνησε για την 20ή επέτειο της επανένωσης της Γερμανίας στις 3 Οκτωβρίου 2010, ο Wulff διακήρυξε ότι "το Ισλάμ ανήκει στη Γερμανία", λόγω των τεσσάρων εκατομμυρίων μουσουλμάνων που ζουν τώρα εκεί.
Η Γερμανία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο ισλαμικό πληθυσμό στη Δυτική Ευρώπη μετά τη Γαλλία, με τους Τούρκους να είναι η μεγαλύτερη μειονότητα.

Οι δημοσκοπήσεις, ωστόσο, δείχνουν ότι υπάρχει
ευρεία υποστήριξη του κοινού για το επιχείρημα του Sarrazin,
ότι πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες αποκόπτονται μόνοι τους από τη Γερμανία, δεν μιλούν γερμανικά και δεν μοιράζονται τη γερμανική, ευρωπαϊκή ή δυτική κοσμοθεωρία.

Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που διεξήγαγε η μαζικής κυκλοφορίας Bild am Sonntag, το 89% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι τα επιχειρήματα του Sarrazin είναι πειστικά.
"Γι’ αυτούς, ο Sarrazin είναι κάποιος που τελικά λέει αυτό που πολλοί σκέφτονται», σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Το Ίδρυμα Friedrich Ebert, ένα think tank που συνδέεται με το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), δημοσίευσε πρόσφατα μια έρευνα η οποία διαπίστωσε ότι πολλοί Γερμανοί πιστεύουν ότι στη χώρα τους έχει «υπερβεί» ο αριθμός των μουσουλμάνων μεταναστών. 
Διαπίστωσε επίσης ότι
δεν είναι αυτές οι απόψεις απομονωμένες στα ‘άκρα’ της γερμανικής κοινωνίας, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό "στο κέντρο της."

Μια άλλη έρευνα, με τον τίτλο
 «Αντίληψη και Αποδοχή της Θρησκευτικής Ετερότητας,"
που την διεξήγαγε το τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Münster, σε συνεργασία με τη διάσημη πολιτική εταιρεία δημοσκοπήσεων TNS Emnid, δείχνει ότι μόνο το 34% της Δυτικής Γερμανών και το 26% της Ανατολικής Γερμανοί έχει θετική άποψη για τους μουσουλμάνους.
Λιγότεροι από το 5% των Γερμανών πιστεύουν το Ισλάμ είναι μια ‘ανεκτική θρησκεία’,
 και μόνο το 30% δηλώνει ότι εγκρίνει την ανέγερση τζαμιών.
 Ο αριθμός των Γερμανών που εγκρίνουν την κατασκευή μιναρέδων ή την εισαγωγή μουσουλμανικών εορτών είναι ακόμη χαμηλότερος.

Λιγότεροι από το 10% των Δυτικο-Γερμανών και το 5% των Ανατολικο-Γερμανών λένε ότι το Ισλάμ είναι μια ειρηνική θρησκεία.
Πάνω από το 40% των Γερμανών πιστεύουν ότι η πρακτική του Ισλάμ θα πρέπει να είναι αυστηρά περιορισμένη.

Μόνο το 20% των Γερμανών πιστεύουν ότι το Ισλάμ είναι κατάλληλο για τον δυτικό κόσμο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και περισσότερο από το 80% των Γερμανών συμφωνεί με τη δήλωση "ότι οι μουσουλμάνοι πρέπει να προσαρμοστούν στον πολιτισμό μας."

Καθώς οι πολιτικοί άνεμοι πνέουν, το ίδιο και οι Γερμανοί πολιτικοί.
Αφού αρχικά αποστασιοποιήθηκε από τις απόψεις του Sarrazin, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε πρόσφατα ότι οι ρίζες της Γερμανίας είναι ιουδαιο-χριστιανικές.
Είπε επίσης:
«Τώρα προφανώς έχουμε μουσουλμάνους στη Γερμανία, αλλά είναι σημαντικό σε σχέση με το Ισλάμ ότι οι αξίες που εκπροσωπούνται από το Ισλάμ πρέπει να αντιστοιχούν με το σύνταγμά μας.
Αυτό που εφαρμόζεται εδώ είναι το Σύνταγμα, όχι ο νόμος της Σαρία..."

Αλλά η διάδοση του νόμου της Σαρία στη Γερμανία δείχνει ότι η Μέρκελ είναι λάθος: ο νόμος της Σαρία εφαρμόζεται πλέον στη Γερμανία.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ /

http://www.hudson-ny.org/2397/islamic-sharia-law-germany

http://redskywarning.blogspot.com/2011/09/blog-post_18.html



                                                           Φωτογραφία  από stavretta

             ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ( ΚΕΡΑΣΦΟΡΟΣ) ΚΕΡΑΤΟΦΟΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥΣ

Jim Rogers βίντεο της συνέντευξης με την The Wall Street Journal - 15 Σεπτεμβρίου, 2011

Jim Rogers
 βίντεο της συνέντευξης με την The Wall Street Journal - 15 Σεπτεμβρίου, 2011


Jim Rogers :
 Η Σιγκαπούρη   σίγουρα πρόκειται να είναι το επιχειρηματικό κέντρο του αυτό που σας καλούν τη Νοτιοανατολική Ασία,
το Χονγκ Κονγκ θα είναι ένα σημαντικό οικονομικό κέντρο της Ασίας,
η Σιγκαπούρη και το Χονγκ Κονγκ θα είναι πιθανότατα οι δύο
και η Σιγκαπούρη σίγουρα αυτής της περιοχής, το είναι ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα που η Σιγκαπούρη έχει ,
είναι ότι έχουν τόσο την αγγλική και την κινεζική γλώσσα,
αλλά το ίδιο κάνει και το Χονγκ Κονγκ,
αλλά είναι μια ανοιχτή και νομοταγής κοινωνία
 έτσι Σιγκαπούρη σίγουρα θα γίνει το οικονομικό κέντρο,
μπορεί να είναι το οικονομικό κέντρο της Ασίας και της ένα από τα οικονομικά κέντρα του κόσμου στις επόμενες δύο δεκαετίες.
Πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι στο Χονγκ Κονγκ, διότι είναι η πύλη προς την Κίνα από την άλλη πλευρά είναι η πύλη προς την Κίνα και εάν η Κίνα αλλάζει γνώμη για κατι
 ή αν το Πεκίνο έχει μια διαφορετική προσέγγιση που μπορεί να μην είναι τόσο καλό,
 η Σιγκαπούρη είναι σίγουρα ουδέτερη για όλες τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας,
το Χονγκ Κονγκ θεωρείται ως τμήμα της Κίνας, τώρα αυτό είναι καλό και κακό.
 Έτσι, η Σιγκαπούρη έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα,
οι Ινδοί, για παράδειγμα, που μάλλον έρχονται σε Σιγκαπούρη και όχι στο Χονγκ Κονγκ,
 πολλοί άνθρωποι θα προτιμούσαν έρθουν στη Σιγκαπούρη και όχι στο Χονγκ Κονγκ, επειδή δεν γνωρίζουν τι πρόκειται να συμβεί στην Κίνα.
Πολλοί Κινέζοι τής Νότιας Ασίας θά   έλθουν μάλλον στη Σιγκαπούρη από την Κίνα.
Αλλά υπάρχουν πλεονεκτήματα και στις δύο ....
ο Jim Rogers άρχισε να συναλλάσσεται ,
η χρηματιστηριακή αγορά με $ 600 το 1968.
In 1973, αποτέλεσε το Quantum Fund με τον θρυλικό επενδυτή Τζορτζ Σόρος πριν από τη συνταξιοδότησή, ένα 
πολυ- εκατομμυριούχο στην ηλικία των 37.
ο Rogers και ο Σόρος βοήθησε κατευθύνουν το ταμείο σε μια θαυμαστή απόδοση 4.200% σε σχέση με τη διάρκεια 10 χρόνων από το ταμείο, ενώ ο S & P 500 επέστρεψε μόλις 47%.



Jim Rogers:
The Best ασιατικές επενδυτικές.
 Οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν έχουν ακούσει 

                                            http://youtu.be/sSgSS8Nb2WY



πηγές:

http://jimrogers1.blogspot.com/2011/09/jim-rogers-interview-wall-street.html#.TnT6s4XmrNk.delicious

http://www.youtube.com/watch?v=8dImfqZh9X8&feature=results_video&playnext=1&list=PL2B3D6BF462EEBF4D