Τα Θρησκευτικά τα κοινά για όλους και «τα άλαλα και τα μπάλαλα» των Επισκόπων μας!

Τα Θρησκευτικά τα κοινά για όλους και «τα άλαλα και τα μπάλαλα» των Επισκόπων μας!

Τα Θρησκευτικά τα κοινά για όλους, 
και «τα άλαλα και τα μπάλαλα» των Επισκόπων μας!*
Του Επιφάνιου Στόκου,
Θεολόγου, Εφόρου του ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)
Οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί παρακολουθούμε με μεγάλη έκπληξη καθημερινά, Ορθόδοξους Έλληνες Μητροπολίτες, να εμφανίζονται, συγκεκαλυμμένα μεν, ξεκάθαρα δε, υπέρ των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, τα οποία έχουν αποδοκιμαστεί από το σύνολο σχεδόν του θεολογικού και εκκλησιαστικού σώματος. Εκείνο που εκπλήσσει περισσότερο είναι ότι, όχι μόνο επιδοκιμάζουν τα Προγράμματα αυτά αλλά υιοθετούν τα επιχειρήματα, ακόμη και τη φρασεολογία των Συντακτών των Προγραμμάτων αυτών.
Συγκεκριμένα,  πρόσφατα ακούσαμε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε δημοσιογραφική ηλεκτρονική ιστοσελίδα 1, να δηλώνει ότι «ήταν μια αναγκαιότητα, αυτό όλοι το αναγνωρίζουνε, να είναι (το μάθημα των Θρησκευτικών), ένα, ορθοδόξου χαρακτήρος, μάθημα, που να μπορεί να απευθυνθεί σε όλα τα παιδιά και να παραμείνει πάντοτε στα χέρια των Θεολόγων μας».
Αν δεν αναζητήσει κανείς την επιστημονική τεκμηρίωση των ισχυρισμών του Σεβασμιωτάτου περί «αναγκαιότητας» και περί του λεγόμενου «όλοι το αναγνωρίζουνε», θα μπορούσε κάλλιστα να παρατηρήσει ότι ακούγονται εύηχα οι παραπάνω διαπιστώσεις.
Όμως, ταυτόχρονα, δεν μπορεί να μην μπει κάποιος στον πειρασμό να επισημάνει στον Σεβασμιώτατο πως συνειρμικά το συνθηματολογικό τσιτάτο «Θρησκευτικά για όλους», έτσι όπως παρουσιάζεται, θυμίζει ολίγον τι, τις κοινές γυναίκες του πεζοδρομίου, τις γυναίκες που προσφέρονται-εκδίδονται σε όλους «επί χρήμασι». Είναι σοκαριστική αυτή η παρομοίωση, αλλά μοιάζει να είναι αληθινή.
Δεν μπορεί, από τη μια πλευρά, να ισχυριζόμαστε ότι σεβόμαστε την ετερότητα ως διαφορά των άλλων και από την άλλη να την μηδενίζουμε. Διότι ένας χυλός θρησκειών, δεν είναι ορθοδόξου χαρακτήρα μάθημα και δεν μπορεί Ορθόδοξοι Επίσκοποι να ονομάζουν δημοσίως ένα μάθημα - μείγμα θρησκειών, ως ορθόδοξο μάθημα. Ένα μάθημα - πανθρησκειακός ακταρμάς, ένα μάθημα κοινό για όλους, Σεβαστοί Επίσκοποι της Εκκλησίας μας, είναι απολύτως ακατάλληλο και επικίνδυνο για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από την θρησκευτική τους πίστη, διότι αποτελεί ασέβεια και ύβρι στο πρόσωπο όλων.
Όμως, ακόμη πιο σοκαριστικό, διότι μοιάζει αληθινό, είναι το γεγονός πως Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί Επίσκοποι φαίνεται να έχουν υιοθετήσει την φρασεολογία και επιχειρηματολογία της παγκοσμιοποίησης, της πολυπολιτισμικότητας και της πολιτικής ορθότητας (politically correct), σε βάρος της Ορθόδοξης απολογίας και μαρτυρίας.
Για ποιόν λόγο άραγε συμβαίνει αυτό; Μήπως διότι οι Επίσκοποι προκρίνουν την χρήση της πολιτικής και της διπλωματίας ως προσφορότερο μέσο άσκησης του ποιμαντικού τους έργου; Μήπως διότι οι Επίσκοποι θεωρούν ότι η μη εμμονή στην αλήθεια, τους προσφέρει ευελιξία στον διεξαγόμενο αγώνα; Μήπως, πάλι, διότι οι Επίσκοποι θεωρούν ότι η χρήση της επιχειρηματολογίας της πολιτικής ορθότητας (politically correct), τους προσφέρει τα εχέγγυα για την κατάκτηση επιδιωκόμενων στόχων;
Ότι και να συμβαίνει πάντως, τα εξελισσόμενα γεγονότα είναι αποκαρδιωτικά, καθώς οι θέσεις κάποιων Επισκόπων επάνω σε φλέγοντα επίκαιρα ζητήματα (βλ Θρησκευτικά, Σύνοδος Κολυμβαρίου, κ.λπ) θυμίζουν έντονα «τα άλαλα και τα μπάλαλα» του  Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Τελικά, μάλλον, μετά από όλα αυτά, εκείνο που απομένει για τον Χριστιανό είναι μόνον η ελπίδα στον Θεό. «Έλπισον ἐπὶΚύριον καὶ Αὐτός σε διαθρέψει» 2. «Μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ᾿ Αὐτόν (τόν Θεόν)» 3.

Υποσημειώσεις:
1. Ιστοσελίδα Newsbomb.gr, 15-1-2017, Ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=InzkidIprAU
2. Ψαλμ. 54, 23.
3. Ψαλμ. 33, 9.

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξος τύπος», 10 –  2 – 2017.


http://www.petheol.gr/nea/tathreskeutikatakoinagiaolouskaitaalalakaitampalalatonepiskoponmas