Ρατσιστική πράξη η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς

Ρατσιστική πράξη η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς

του Νίκου Τζιόπα
    

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες;
Σε μια χώρα όπου η απεθνικοποίηση της ζωής επιχειρείται μεθοδικά και συστηματικά επί 40 χρόνια, πάντοτε οι συζητήσεις περί έθνους διεξάγονται με ιδιαίτερο φανατισμό. Με μεγαλύτερο ακόμη φανατισμό, διεξάγονται οι συζητήσεις για το ποιος δικαιούται να φέρει τον τίτλο του Έλληνα.

Με αφορμή τις νέες ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση όσον αφορά στην απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από αλλοδαπούς, εκτιμώ ότι η συζήτηση αυτή θα κορυφωθεί. Κι αυτό γιατί στην ελληνική κοινωνία υπάρχει έντονη η δυσφορία και η αγανάκτηση για τα αποτελέσματα της παράνομης μετανάστευσης και τα προβλήματα που δημιουργεί στον εθνικό και κοινωνικό μας ιστό.

Το κυριότερο από αυτά είναι η ανάγκη που ξαφνικά δημιουργεί η νομιμοποίηση μιας παρανομίας: η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε ανθρώπους που κατ’ αρχήν δεν θα έπρεπε να βρίσκονται καν στην Ελλάδα, αφού κανένας δεν τους κάλεσε να έρθουν. Είναι γνωστό ότι ακόμη και οι νομιμοποιήσεις αλλοδαπών στην Ελλάδα έγιναν εκβιαστικά μετά την εισβολή που υπέστη η πατρίδα μας από το 1990 και μετά.

Αν και η μεταναστευτική μας πολιτική είναι για κλάματα, σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να ασχοληθεί με αυτήν. Άλλωστε ο καθένας γνωρίζει ότι η χώρα έχει καταντήσει «ξέφραγο αμπέλι» και δε νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη επιχειρηματολογία επ’ αυτού.

Το ζωτικότερο ζήτημα όμως που έχει σχέση με το θέμα, είναι η απόδοση της ιθαγένειας σε αλλοδαπούς. Κι αυτό γιατί μπορεί σε πρώτη φάση να μην αποδοθεί σε εκατομμύρια λαθρομεταναστών που κατοικούν στην Ελλάδα, αλλά με την πάροδο των χρόνων και όσο συνεχίζουν να μένουν εδώ (όσο ισχύει το «Δουβλίνο 2» εδώ θα μένουν), θα αποκτούν σταδιακά δικαιώματα με απώτερη κατάληξη οι επόμενες γενιές λαθρομεταναστών να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, με δεδομένη την θέληση του πολιτικού κατεστημένου να τους κάνει όλους «Έλληνες».

Το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για την βιολογική συνέχεια του Ελληνισμού είναι φανερό. Όπως επίσης και για τους κινδύνους που κρύβει η ύπαρξη εθνικών ομάδων (έστω με ελληνικό διαβατήριο) στην ελληνική επικράτεια: Το Κοσσυφοπέδιο είναι ένα κοντινό και ισχυρότατο παράδειγμα όπου από επαρχία της Σερβίας και με μειοψηφία το αλβανικό στοιχείο πέτυχε με τα χρόνια της αυτονόμησή του και διεκδικεί την ένωσή του με την Αλβανία.

Εκείνο όμως που προξενεί κατάπληξη, αλλά και αηδία, είναι οι χαρακτηρισμοί που αποδίδει το πολιτικό κατεστημένο στους διαφωνούντες μιας πρακτικής «ελληνοποιήσεων», με κυριότερο τον χαρακτηρισμό του «ρατσιστή». Αβίαστα θέτω το ερώτημα: Ποιος είναι ρατσιστής; Αυτός που θέλει να συνεχίσει να υπάρχει το έθνος του ως σύνολο ανθρώπων κοινής καταγωγής, θρησκείας, ηθών, εθίμων και γλώσσας ή αυτός που θέλει να παράξει Έλληνες από κάτι άλλο;

Πως ακριβώς λέγεται κάποιος ο οποίος θέλει να κάνει «Έλληνα» έναν Πακιστανό; Να του αλλάξει δηλαδή την παιδεία, τα ήθη και τα έθιμά του και να ζει σαν Έλληνας; Γιατί να μην έχει το δικαίωμα να είναι Πακιστανός, περήφανος για την καταγωγή του; Γιατί σώνει και καλά πρέπει να πάρει την ελληνική ιθαγένεια;

Δεν είναι ρατσιστικό να θέλουμε να κάνουμε έναν Αλβανό «Έλληνα»; Για ποιο λόγο θα πρέπει να δώσουμε σε ένα παιδί Αλβανών την ελληνική ιθαγένεια την στιγμή που δεν μπορεί κανένας να διαπιστώσει αν το παιδί αυτό νοιώθει Έλληνας ή Αλβανός; Δεν είναι ρατσιστικό για το αλβανικό έθνος να θέλουμε να ελληνοποιήσουμε ανθρώπους που ανήκουν σε αυτό; Δεν είναι ρατσιστικό για το ίδιο το παιδί να του λέμε ότι είναι σωστό να μετατραπεί από Αλβανός σε Έλληνας γιατί αυτό το εντάσσουμε στα πλαίσια ενός απροσδιόριστου ανθρωπισμού;

Και, εν τέλει, δεν είναι ρατσισμός εναντίον των Ελλήνων, οι οποίοι υφίστανται την αποσύνθεση του εθνικού τους ιστού, μιας και με νόμους του κράτους παύουν πλέον να αποτελούν μια βιολογική πραγματικότητα, σφυρηλατημένη ανά τους αιώνες;

Ερωτήματα. Που οι «αντιρατσιστές» ως επαγγελματίες προπαγανδιστές δεν απαντάνε, όπως δεν μας απαντάνε και στο γιατί δεν καταγγέλλουν τα κυκλώματα που φορτώνουν την πατρίδα μας με λαθρομετανάστες, οι οποίοι πληρώνουν σε αυτά τεράστια, για τα οικονομικά τους δεδομένα, ποσά, ώστε να έρθουν παράνομα στην Ελλάδα. Και να αποτελέσουν τα μεγαλύτερα θύματα του εγχώριου «αντιρατσισμού».
 http://www.e-grammes.gr/article.php?id=6407

Το μεγάλο ψέμα της κυβέρνησης για τους λαθρομετανάστες

Το μεγάλο ψέμα της κυβέρνησης για τους λαθρομετανάστες

 του Ναπολέοντα Λιναρδάτου

 Το τελευταίο μεγάλο ψέμα που θέλει να περάσει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ότι ο τριπλασιασμός των λαθρομεταναστών που παρατηρείται τις τελευταίες εβδομάδες οφείλεται σε μια μεγάλη αλλαγή της μεταναστευτικής ροής που κτυπά όλη την Ευρώπη. Αυτή είναι μια μισή αλήθεια που σκοπό έχει αποκρύψει τις συνέπειες των ανοιχτών συνόρων που εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση στην Ιταλία και την Μάλτα χειροτερεύει. Εκεί δέχονται λαθρομετανάστες και πρόσφυγες από την Λιβύη και άλλες περιοχές που βρίσκονται κοντά σε αυτές τις χώρες. Εμείς αντίθετα δεχόμαστε άτομα από την Μέση Ανατολή και Ασία. Τα 2,5 εκατομμύρια που έχουν μαζευτεί στην Τουρκία α) δεν βρέθηκαν εκεί τους δύο τελευταίους μήνες β) δεν έχουν και πολύ σχέση με όλους αυτούς που κατακλύζουν Ιταλία και Μάλτα.

Αυτά τα 2,5 εκατομμύρια άρχισαν να επιλέγουν ξανά την Ελλάδα γιατί μαθεύτηκε ότι η Ελλάδα δίνει τώρα άδεια 6μηνης παραμονής (η οποία ανανεώνεται στο διηνεκές) σε όποιον καταφέρει και εισβάλει στην ελληνική επικράτεια. Η κυβέρνηση από τις αρχές του Φεβρουαρίου άρχισε να διαφημίζει το «ανοίξαμε και σας περιμένουμε». Είναι φυσικό που τα 2,5 εκατομμύρια που βρισκόντουσαν στην Τουρκία εδώ και αρκετό καιρό άρχισαν να βλέπουν την Ελλάδα ξανά ως ένα ελκυστικό προορισμό.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Πανούσης, μιλώντας στον Real FM, είπε ότι για φέτος περιμένει ένα αρχικό τσουνάμι 100.000 ατόμων. Βέβαια, αν η εισβολή συνεχισθεί με του πρόσφατους ρυθμούς σε ένα χρόνο θα μιλάμε για 250.000 πρόσθετους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Ο κ. υπουργός στην συνέντευξη είπε ότι βλέπει θέμα εθνικής ασφάλειας. «Δεν πρέπει να πάει κανείς στην Θράκη» τόνισε. Πρόσθεσε ότι «όταν είσαι 10 εκατομμύρια και φτάσεις να έχεις 5 εκατομμύρια αλλοδαπούς, έχεις πρόβλημα κοινωνικής συνοχής».

Όταν εμείς - αρχικά - θα είμαστε 10 εκατομμύρια και αυτοί 5 εκατομμύρια, θα ήθελα να διαβεβαιώσω τον κ. υπουργό πως δεν θα έχουμε πρόβλημα, θα είμαστε το πρόβλημα. Μέσα στο άγριο παροξυσμό πολιτικής ορθότητας των ΜΜΕ έχουμε ξεχάσει ορισμένα βασικά ζητήματα. Κανένας δεν ρωτά αν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας και των Ελλήνων αυτή η αθρόα εισβολή λαθρομεταναστών. Το ότι το συγκεκριμένο ερώτημα θεωρείται ντεμοντέ, λέει πολλά το μέλλον του ελληνικού στοιχείου. Το μόνο ερώτημα που τίθεται τώρα είναι αν είμαστε αρκετά ανθρωπιστές για να μπορέσουμε να περιθάλψουμε τις ορδές που καθημερινά εισβάλουν στην Ελλάδα.

Κάποτε, αυτό και άλλα θέματα θα ανακύψουν, όπως για παράδειγμα αν θέλουμε να είμαστε μια Συρία των Βαλκανίων. Αν βλέπουμε ως πρόβλημα το θέμα ότι μια ολοένα και αυξανόμενη μερίδα της κοινωνίας θα έχει εντελώς διαφορετικά θρησκευτικά και πολιτισμικά πιστεύω. Πως βλέπουμε το μέλλον γνωρίζοντας ότι όπου το Ισλάμ απέκτησε ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού αυτό οδηγεί σχεδόν πάντοτε σε συγκρούσεις και διώξεις των «απίστων»; Κάτι που προσφάτως διαπίστωσαν οι χριστιανοί που ήταν στην ίδια βάρκα με τους μουσουλμάνους «πρόσφυγες».

Κάποτε αυτά τα θέματα θα ανακύψουν, αλλά θα είναι μάλλον πολύ αργά. Μέχρι τότε θα αναλωνόμαστε με τις ανθρώπινες τραγωδίες που ο τεράστιος μαγνήτης που λέγεται ανοιχτά σύνορα δημιουργεί. Ανοίξαμε, σας περιμένουμε, ελάτε να ζήσετε τον όποιο μύθο σας στην Ελλάδα. Με πολύ αγάπη, η προσεχώς εν Ελλάδι ελληνική μειονότητα.
 http://www.e-grammes.gr/article.php?id=6519

Μας αντικαθιστούν για λόγους ... ευσπλαχνίας

Μας αντικαθιστούν για λόγους ... ευσπλαχνίας

του Δημήτρη Παπαγεωργίου
   

Στις 14 Μαΐου στον ιστότοπο της «ανοικτής διαβούλευσης» (opengov.gr) δημοσιεύθηκε το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, με τίτλο «Τροποποίηση Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας και άλλες διατάξεις». 
Πρόκειται προφανώς για έναν από τους νόμους που θα φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μετατρέψει την χώρα μας σε κέντρο λαθρομετανάστευσης της υφηλίου. Το σχέδιο θα παραμείνει online μέχρι τις 25 Μαΐου, δήθεν για διαβούλευση στον ιστότοπο και είναι προσβάσιμο στο καθέναν για να το δει, αλλά και για να το σχολιάσει.

Σήμερα θα ασχοληθώ κυρίως με ένα συγκεκριμένο μέρος του σχεδίου νόμου. Αυτό που έχει να κάνει με τις «φιλανθρωπικές» διαστάσεις, και συγκεκριμένα τις αλλαγές στο άρθρο 11 του παλαιότερου νομοσχεδίου. Τι αναφέρεται εκεί; «Οι αρμόδιες κατά περίπτωση αρχές μπορούν ανά πάσα στιγμή να χορηγούν αυτοτελή άδεια διαμονής για λόγους φιλευσπλαχνίας, ανθρωπιστικούς ή άλλους λόγους, σε υπήκοο τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει παράνομα στην ελληνική επικράτεια», εφόσον προφανώς εμπίπτει σε κάποιον από τις περιπτώσεις οι οποίες ακολουθούν. Σύμφωνα λοιπόν με τον νέο νόμο που σύντομα θα έλθει, με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης χορηγείται άδεια διαμονής για λόγους ανθρωπιστικής φύσεως σε πολίτες τρίτων χωρών που βρίσκονται στην Ελλάδα και εμπίπτουν σε κάποια από τις παρακάτω κατηγορίες, τις οποίες θα διαβάσετε μαζί με τον απαραίτητο σχολιασμό

Δούλεψες παράνομα σε κάποιον Έλληνα; Ή μήπως απλά δεν συμπαθείς κάποιον Έλληνα ο οποίος μένει κοντά σου; Τώρα έχεις δύο τρόπους να γίνεις νόμιμος. Κάντου μία μήνυση. Κατηγόρησέ τον είτε ότι εγκλημάτησε εναντίον σου (βλ. αντιρατσιστικό νόμο και τις ευρείες διατάξεις αυτούς), είτε πες ότι σε «αγόρασε» από κάποιον ομοεθνή σου. Και στις δύο περιπτώσεις εξασφαλίζει παραμονή, αφού σύμφωνα με το σχέδιο νόμου δίδεται άδεια νόμιμης παραμονής.

Σε θύματα εμπορίας ανθρώπων εφόσον υφίσταται σχετική πράξη χαρακτηρισμού από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών. Η διάρκεια ισχύος της αρχικής άδειας διαμονής είναι ετήσια, παρέχει δικαίωμα εξαρτημένης εργασίας-παροχής υπηρεσιών ή έργου και μπορεί να ανανεώνεται κάθε φορά για δύο έτη μόνο με την προϋπόθεση ότι συνεχίζεται η σχετική ποινική διαδικασία.

Σε θύματα και ουσιώδεις μάρτυρες εγκληματικών πράξεων, όπως ισχύει ή τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος και τελούνται σε βάρος της ζωής, της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας, της περιουσίας, της ιδιοκτησίας και της προσωπικής και γενετήσιας ελευθερίας εφ’ όσον έχει διαταχθεί γι’ αυτές προκαταρκτική εξέταση ή έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και μέχρι να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο ή να εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση.

Αλλά ακόμη καλύτερα, εάν δεν θέλετε να μπλέξετε με γραφειοκρατίες, δικαστήρια ή οτιδήποτε άλλο, έρχονται τα επόμενα εδάφια για να κάνουν ακόμη πιο εύκολη την δουλειά σας. Πείτε ότι σας χτυπούσε η μαμά, ο μπαμπάς, η ξαδέλφη ή ο παππούς ή ο σύζυγός σας και κερδίστε την διαμονή σας. Δεν σας πάει η καρδιά να κατηγορήσετε την οικογένειά σας ή μάλλον ελπίζετε να την φέρετε και αυτή εδώ σε λίγο; Πείτε ότι δουλεύατε ως ανήλικος ή ότι δουλεύατε κάπου όπου προσβαλλόταν η «ανθρώπινη αξιοπρέπειά σας», ιδιαίτερα λόγω φύλου. Και στις δύο περιπτώσεις μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τα παρακάτω εδάφια του νόμου, ο οποίος αναφέρει ότι άδειες δίνονται ακόμη:

Σε θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Η διάρκεια της αρχικής άδειας διαμονής είναι ετήσια και μπορεί να ανανεώνεται κάθε φορά μέχρι δύο έτη εφόσον πληρούνται οι ίδιες προϋποθέσεις. Ισόχρονη άδεια διαμονής χορηγείται και στα ανήλικα τέκνα των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας ή στον ενήλικα που ασκεί την επιμέλεια των ανηλίκων θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο δράστη του εγκλήματος. Στους ενηλίκους που κατέχουν άδεια διαμονής κατά την παρούσα περίπτωση, παρέχεται το δικαίωμα εξαρτημένης εργασίας-παροχής υπηρεσιών ή έργου.

Σε πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι απασχολήθηκαν είτε με ιδιαίτερα καταχρηστικούς όρους εργασίας είτε ως ανήλικοι. Ως τέτοιοι όροι θεωρούνται όσοι είναι κατάφωρα δυσανάλογοι προς τις συνθήκες εργασίας των νόμιμα απασχολούμενων εργαζομένων, έχοντας σοβαρή επίπτωση, στην υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, και προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σε αυτές περιλαμβάνονται ιδίως διακρίσεις λόγω φύλου.

Και εάν δεν σας αρέσουν ούτε οι παραπάνω επιλογές, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε θέματα «ψυχικής εξάρτησης» για να καταφέρετε να μείνετε νόμιμα στην Ελλάδα μέχρι να ισορροπήσετε πάλι, ο νέος νόμος του ΣΥΡΙΖΑ σας καλύπτει.

Σε πρόσωπα που παρακολουθούν εγκεκριμένο κατά νόμο θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής εξάρτησης, όπως τούτο αποδεικνύεται με έγγραφη βεβαίωση του διευθυντή του προγράμματος. Η διάρκεια της αρχικής άδειας διαμονής είναι ετήσια, παρέχει δικαίωμα εξαρτημένης εργασίας-παροχής υπηρεσιών ή έργου και μπορεί να ανανεώνεται κάθε φορά μέχρι δύο έτη εφόσον πληρούνται οι ίδιες προϋποθέσεις.

Την ίδια στιγμή που σε ολόκληρη την Ευρώπη (ελέω Ιταλίας) έχει ξεκινήσει ένας έντονος διάλογος για το μεταναστευτικό, η δυστυχής συγκυρία της ανάληψης της εξουσίας στην χώρα μας από τον ΣΥΡΙΖΑ, υποσκάπτει τα ίδια τα θεμέλια του ελληνικού κράτους, τουλάχιστον ως μορφής πολιτειακής οργάνωσης των Ελλήνων. Την ίδια στιγμή που κάθε σοβαρή μελέτη προειδοποιεί για εκατομμύρια μετανάστες τα επόμενα χρόνια, από χώρες με δημογραφική έκρηξη και συγκρούσεις, η ελληνική πολιτεία υιοθετεί ένα ακόμη πρόγραμμα που θα επιτρέψει σε έναν τεράστιο αριθμό λαθρομεταναστών να το χρησιμοποιήσουν για να νομιμοποιηθούν.

Με την βάση της «κατά περίπτωσης εξαίρεσης» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τον σκόπελο της απαγόρευσης μαζικών νομιμοποιήσεων μεταναστών. Αλλά με την γενικότητα και την ευρύτητα των κριτηρίων που θα αποδειχθεί - είμαι σίγουρος - ότι θα χρησιμοποιούνται τελείως τυπικά, διασφαλίζει την δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού της χώρας μας. Είναι σαφές ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι αντιλαμβανόμενοι ότι δεν έχουν πολύ ακόμη χρόνο ως εκπρόσωποι ενός δήθεν «αντιμνημονιασμού» θέτουν τις βάσεις για την δημιουργία μίας κοινωνίας σύμφωνης με τις ιδεοληψίες τους.

Δυστυχώς όμως είναι πλέον πιθανόν να πληρώσουμε όλοι πολύ ακριβά αυτές ακριβώς τις ιδεοληψίες. Και με βάση την ψηφοφορία για το τζαμί, δεν είναι διόλου απίθανο να δούμε και την ΝΔ να κινείται σε αυτή την κατεύθυνση.
 http://www.e-grammes.gr/article.php?id=6539

Η ελληνική ασθένεια της βουλήσεως

του Κωνσταντίνου Π.Ρωμανού Καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου

Η «Καθημερινή» της 25ης Μαρτίου 2009 χαιρέτισε την εθνική επέτειο με την πρωτοσέλιδη φωτογραφία ενός μικρού μαύρου κοριτσιού, καθισμένου στο πεζοδρόμιο, με μια ελληνική σημαία απλωμένη στα γόνατά του. Δίπλα του ένα λευκό αγοράκι της ίδιας ηλικίας.

Από κάτω η επεξηγηματική λεζάντα:

 «Δύο Ελληνόπουλα καθισμένα δίπλα-δίπλα παρακολουθούν την παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα. Η ελληνικότητα ήταν πάντα μια έννοια που δεν ορίστηκε από φυλές, ψευδογονίδια και χρώματα». Πιο μέσα στην εφημερίδα, ωστόσο, ο Π.Μανδραβέλης υποστήριζε την άποψη να καταργηθούν οι παρελάσεις γιατί«χάνεται μια επιπλέον μέρα διδασκαλίας για να περπατούν οι μαθητές με την σημαία στους δρόμους», εξηγώντας ότι «στην Ελλάδα επικρατεί μια “αντιπαραγωγική λατρεία των παραδόσεων”» κ.λπ. κ.λπ.

Παιδαγωγικώς άστοχο ήταν λοιπόν να ντεμπουτάρει η μικρή Αφρικανή ως «Ελληνόπουλο» με ξεπερασμένες παρελάσεις και σημαίες, αλλά, όπως φαίνεται από το άρθρο «Έλληνας γεννιέσαι ή γίνεσαι;» του Τ.Καμπύλη στην ίδια σελίδα, ο σκοπός τελικά αγιάζει τα μέσα.

Διότι εδώ πληροφορούμεθα ότι η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Μη Κυβερνητική Οργάνωση αγνώστου χρηματοδοτήσεως) προτίθεται να βάλει τέλος στο «γραφειοκρατικό Γκουαντάναμο» της Διεύθυνσης Ιθαγένειας του υπουργείου Εσωτερικών με τις προτάσεις της για έναν νέο κώδικα ελληνικής ιθαγένειας. Ο νέος αυτός κώδικας θα δώσει επιτέλους υπόσταση στον ατελή συμβολισμό «Αφρικανός + σημαία = Έλληνας», αντικαθιστώντας το ισχύον δίκαιο του αίματος με το δίκαιο του εδάφους (Έλληνας είναι όποιος γεννιέται στο ελληνικό έδαφος).

Στην εκδήλωση που ακολούθησε την επόμενη μέρα στην ΕΣΗΕΑ (η ώρα δεν ανακοινώθηκε, την γνώριζαν μόνο οι μυημένοι) συμμετείχαν με εισηγήσεις, εκτός από εκπροσώπους της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η καθηγήτρια Χ.Κουλούρη, εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος. Στο εκλεκτό ακροατήριο παρευρίσκονταν γνωστές προσωπικότητες του ακαδημαϊκού και δημοσιογραφικού κατεστημένου (με απόψεις κατά της αρχής του έθνους, υπέρ του «πολυπολιτισμού» και των «μειονοτήτων»). Στο έντυπο υλικό της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου περιλαμβάνονταν συμπληρωματικά και οι δηλώσεις του Εθνικού Παρατηρητηρίου του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας, σύμφωνα με τις οποίες η οικονομική κρίση πλήττει όλως ιδιαιτέρως τις «περιθωριοποιημένες» ομάδες του πληθυσμού, ενισχύοντας «ρατσιστικές, ισλαμοφοβικές, αντισημιτικές και ομοφοβικές τάσεις», οι οποίες πρέπει απαραιτήτως να εξαλειφθούν διά μιας «εκ βάθρων» μεταρρυθμίσεως του δικαστικού συστήματος και της Αστυνομίας (η μεταρρύθμιση αφορά και στους «ανθρώπινους πόρους», δηλαδή στην αναγκαιότητα στελέχωσης των ανωτέρω με αλλοδαπούς).

Ένα σύγχρονο κράτος δικαίου «στην εποχή της μετανάστευσης» (παλαιότερα έλεγαν της «παγκοσμιοποίησης», αλλά με την κρίση η παγκοσμιοποίηση άφησε ως μόνο κατάλοιπο τις πεινασμένες στρατιές της λαθρομετανάστευσης) απαιτεί επιπλέον «ισότιμη πρόσβαση» των μεταναστών στην υγεία, την κοινωνική προστασία, την στέγαση, την Παιδεία κ.λπ. (γιούργια, γιούργια στον ταβλά με τα κουλούρια).

Η μεταρρύθμιση του κώδικα ελληνικής ιθαγένειας προς την κατεύθυνση του δικαίου του εδάφους (jus soli) θα συνεπάγεται και αντικατάσταση των παλαιότερων προνομιακών ρυθμίσεων πολιτογράφησης ομογενών εξωτερικού (οι οποίες ως τώρα εδράζονται στο δίκαιο του αίματος) από νέες ρυθμίσεις, οι οποίες απαιτούν ο ομογενής να φέρει το βάρος της απόδειξης ότι διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την χώρα και την πολιτεία (ενδεχομένως με πενταετή παραμονή του στην Ελλάδα προ της αιτήσεώς του για πολιτογράφηση). Ο Έλληνας της Αμερικής, για παράδειγμα, δεν πρέπει να έχει μεγαλύτερα πλεονεκτήματα για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από τον Αφρικανό μετανάστη, καθώς αυτό θα ήταν ξεπερασμένο και αντιδημοκρατικό. Η διάκριση μεταξύ ομογενών και αλλογενών ως προϋπόθεση πολιτογράφησης καταργείται. (Το αν θα υπάρξουν μετά ταύτα τυχόν ομογενείς που θα θελήσουν να γίνουν πολίτες της εχθρικής χώρας που λέγεται Ελλάδα είναι περισσότερο από αβέβαιο).

Την σύνολη πρόταση ενός νέου κώδικα ελληνικής ιθαγένειας εδέχθησαν οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ με κάποιες διαφορές στα επιμέρους. Ιδιαίτερα ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπέρ των ριζοσπαστικότερων αλλαγών υπέρ των μεταναστών, τονίζοντας επιπλέον ότι «πρέπει να βιαστούμε» (προφανώς ώστε να θωρακιστούν οι αλλοδαποί διά του νέου νομικού καθεστώτος, προτού οι ημεδαποί με την οικονομική κρίση αφυπνιστούν και απαιτήσουν την απέλασή τους).

Δυσερμήνευτες φάνηκαν οι σύντομες δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος εξέπληξε τους πάντες δηλώνοντας ότι το δίκαιο του αίματος ή το δίκαιο του εδάφους είναι «ξεπερασμένα» και αντ’ αυτών πρέπει να εισαχθεί ο όρος της συνείδησης - βούλησης («Ελευθεροτυπία», 27/3/09). Να υποθέσουμε σχετικά ότι η Νέα Δημοκρατία ετοιμάζει έκπληξη στην κούρσα των κομμάτων για τις ψήφους των αλλοδαπών, υπερφαλαγγίζοντας τους πάντες με κάποιο νομοσχέδιο που πολιτογραφεί όλους όσοι θέλουν να πολιτογραφηθούν αρκεί να έχουν κάποια νεφελώδη «ελληνική» συνείδηση; Θα δείξει.

Εν τω μεταξύ ο «Ελεύθερος Τύπος» της 27/3/09 σε αποκλειστικό ρεπορτάζ ολοκληρώνει τα καλά νέα της «Ελευθεροτυπίας» με την ενθουσιώδη είδηση: Μετανάστες αστυνομικοί! Αποκαλύπτει ότι «η ηγεσία της ΕΛΑΣ εξετάζει προτάσεις για την δημιουργία μίας άλλης Αστυνομίας μέσα στην Αστυνομία, την οποία θα στελεχώσουν μετανάστες, πιθανώς δεύτερης γενιάς, οι οποίοι θα έχουν ελληνική υπηκοότητα». Εδώ διαπιστώνεται ότι «ένα ποσοστό της αυξημένης εγκληματικότητας οφείλεται σε μετανάστες που ανήκαν στην χώρα τους στο οργανωμένο έγκλημα ή σε ομάδες σκληρών παραβατικών ατόμων». Γι’ αυτό ο Αντώνης Μαγγανάς, εγκληματολόγος του Παντείου Πανεπιστημίου, θεωρεί σωστή λύση την ένταξη μεταναστών στην Αστυνομία (εφαρμογή της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής, κατά την οποία αυτό που σε αρρωσταίνει σε θεραπεύει). Θετική λέγεται ότι είναι και η Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων! Προς το παρόν, εμπόδιο θεωρείται ότι υπάρχει στην ένταξη Πακιστανών και Αφγανών (μα τι ρατσισμός είναι πάλι αυτός), καθώς «δεν υπάρχουν ακόμα στις τάξεις των δύο κοινοτήτων άτομα με ελληνική υπηκοότητα». (Μα να πολιτογραφηθούν, εκτός βέβαια αν έχουν προσβληθεί από τον ιό της Αλ Κάιντα, οπότε εδώ ισχύουν απαγορεύσεις οι οποίες δεν ισχύουν για τον ιό του UCK).

Η εγκληματικότητα των αλλοδαπών, η οποία προβάλλεται ως λόγος να εξουδετερωθεί το ελληνικό μονοπώλιο έννομης ένοπλης βίας της εκτελεστικής εξουσίας (Αστυνομίας), δεν είναι παρά πρόσχημα για την πραγματοποίηση ενός παλαιότερου σχεδίου. Ήδη το 2005 ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων Δημήτρης Κυριαζίδης είχε ζητήσει την εισαγωγή αλλοδαπών στην Αστυνομία («Ελεύθερος Τύπος», 27/3/09). Τότε όμως δεν είχε τεθεί ακόμα θέμα αλλοδαπής εγκληματικότητας, την ύπαρξη της οποίας ως αυτόνομης απειλής μέχρι πρότινος επίμονα αρνούνταν τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ και οι «προοδευτικοί», «αντιρατσιστικοί» κονδυλοφόροι. Επομένως το γεγονός ότι τώρα πλέον βρισκόμαστε στην τελική φάση υλοποίησης του σχεδίου εισαγωγής αλλοδαπών στην Αστυνομία δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι έχει δημιουργηθεί, στον συνδικαλισμό και στην διοίκηση των αστυνομικών, η κρίσιμη μάζα ατόμων του γνωστού αντεθνικού, «αντιρατσιστικού» χώρου που θα επιβάλει τις αλλαγές.

Υπάρχουν πολλές ανώνυμες καταγγελίες απλών αστυνομικών, που φαίνεται ότι εκφράζουν την συντριπτική πλειοψηφία του Σώματος, κατ’ αντιστοιχία προς το γενικότερο φρόνημα του ελληνικού λαού, και οι οποίες δίνουν μια εικόνα της ιδεολογικής τρομοκρατίας που επικρατεί στο εσωτερικό του σώματος: διαγραφές αντιφρονούντων συνδικαλιστών, μηνύσεις, αγωγές και ΕΔΕ. Και μετά όλοι οι υπόλοιποι κάνουμε ότι εκπλησσόμεθα από την ολιγωρία της Αστυνομίας απέναντι στον τραμπουκισμό των κουκουλοφόρων και στα εγκλήματα των αλλοδαπών!

Οι επικείμενες αλλαγές στον κώδικα ελληνικής ιθαγένειας, όπως και στο καθεστώς της Ελληνικής Αστυνομίας, είναι συντονισμένες κινήσεις μιας στρατηγικής ευτελισμού, μετάλλαξης και τελικής υποδούλωσης των Ελλήνων στους ξένους, τους εντός και εκτός της Ελλάδος. Το ίδιο το κράτος στρέφεται κατά του έθνους.

Ο ελληνικός λαός στέκεται μουδιασμένος μπροστά στον ορυμαγδό καταστροφών, αποπροσανατολιστικών κινητοποιήσεων και προπαγάνδας των μυημένων της μετάλλαξης και του διαμελισμού. Πάσχει από ασθένεια της βουλήσεως.

---

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 5ης Απριλίου 2009 της εφημερίδαςΤο Παρόν.

http://www.e-grammes.gr/article.php?id=3841

Οι μετανάστες μεταξύ «λαού» και «έθνους»

Δημήτρης Χριστόπουλος

[…]9. Από τις παρατεθείσες διατάξεις του ισχύοντος Συντάγματος συνάγονται τα εξής α) ότι η νομιμοποίηση της κρατικής εξουσίας βασίζεται μεν στη βούληση του λαού, αλλά υπάρχει και ασκείται προς το συμφέρον του έθνους, οντότητος υπερβαίνουσας χρονικά την εν ζωή κοινότητα των ανθρώπων […]. Τούτο δε, διότι το έθνος αναφέρεται τόσο στις παρελθούσες όσο και στις μέλλουσες γενέες, τα συμφέροντα των ορίων πρέπει να υπηρετεί η κρατική πολιτική. […] Το δίκαιο αυτό, εξ απόψεως εσωτερικών ορίων, πρέπει να μην προσβάλλει τις ως ανω συνταγματικές αρχές, δηλαδή ούτε να επιτρέπει την είσοδο στη λαϊκή κοινότητα (λαός) αλλοδαπών προσώπων χωρίς ουσιαστικό πραγματικό δεσμό με αυτή –ιδίως με την πρόβλεψη αθρόων πολιτογραφήσεων– εις τρόπον ώστε να συγκροτείται αυθαιρέτως το συνθετικό στοιχείο του Κράτους (λαός) και το ανώτατο όργανο αυτού (λαός εκλογικό σώμα) και, εν τέλει να αποσυντίθεται η έννοια του έθνους, ούτε και να θέτει διατάξεις, που να επιτρέπουν την ευχερή αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας.

16.[…] ο τρόπος αυτός της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας πρέπει να διενεργείται υπό προϋποθέσεις, οι οποίες δεν αναιρούν τον εθνικό χαρακτήρα του κράτους, ο οποίος κατοχυρώνεται στο άρθρο 1, παρ. 3 του Συντάγματος. […] Τούτο δε διότι οι τιθέμενες από το νομοθέτη ως άνω προϋποθέσεις απονομής της ελληνικής ιθαγένειας δύνανται να οδηγήσουν σε αναίρεση του κατοχυρωμένου από το Σύνταγμα εθνικού χαρακτήρα του Κράτους. […] Και τούτο διότι ούτε μόνη η παραμονή των γονέων στην Ελλάδα επί πενταετία ούτε η επιτυχής παρακολούθηση έξι τουλάχιστον τάξεων ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα διασφαλίζουν άνευ ετέρου την ένταξη του ενδιαφερομένου στην ελληνική κοινωνία ως φορέα των αξιών του Ελληνικού Έθνους, όπως καταρχήν επιβάλλεται, κατά τις ως άνω συνταγματικές διατάξεις.

 

(από την απόφαση του Δ΄ Τμήματος του ΣτΕ που κήρυξε αντισυνταγματικές διατάξεις του νόμου 3838/2010)

 

Τα σημεία που χαρακτηρίζουν την απόφαση του Δ΄ Τμήματος του ΣτΕ σχετικά με το νόμο 3838/2010 είναι: α) η πρόσληψη του έθνους ως αυτοδύναμου νομικού γεγονότος – διάφορου του λαού – που πραγματώνεται μέσω του Συντάγματος, β) η αναγωγή του δικαίου του αίματος σε συνταγματική αρχή, γ) η εκτίμηση ότι, λόγω των παραπάνω, μόνο εξατομικευμένη κρίση περί της «συνείδησης» του αιτούντα την ελληνική ιθαγένεια μπορεί να του δώσει μια θέση στον ελληνικό λαό, εφόσον πληροί προϋποθέσεις σημαντικότερες των πέντε ετών παραμονής των γονέων και έξι ετών φοίτησης σε ελληνικό σχολείο, δ) και, τέλος, η αντίληψη ότι εφόσον και στις αυτοδιοικητικές εκλογές η διακύβευση είναι η δημόσια εξουσία, το δικαίωμα συμμετοχής περιορίζεται αποκλειστικά στους πολίτες. Τα εξετάζω ένα προς ένα:

 

α) Η διαφοροποίηση των εννοιών λαού και έθνους στην οποία στηρίζεται η απόφαση δεν αποτελεί νέα έμπνευση στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο, αλλά έχει δοκιμαστεί θεωρητικά από τους συνταγματολόγους της 4ης Αυγούστου, οι οποίοι έπρεπε, με κάθε τρόπο, να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι πηγή των εξουσιών στην Ελλάδα δεν είναι ο λαός, αλλά το έθνος, και άρα η εθνική μπορεί να εναντιωθεί στη λαϊκή βούληση. Πεμπτουσία του λεγομένου «παρασυντάγματος» είναι η διάκριση λαού και έθνους σχεδόν καθʼ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, ενώ μετά τη μεταπολίτευση η διάκριση αρχίζει να χάνει την κανονιστική της σημασία. Το ότι «η έννοια του έθνους είναι διάφορος της έννοιας του λαού, νοουμένου ως αριθμητικού απλώς συνόλου»1, όπως έλεγαν οι συνταγματολόγοι του Μεσοπολέμου πριν από τα μέλη του Δ΄ Τμήματος του ΣτΕ, δεν αναφέρεται στη διάκριση μεταξύ λαού ως σύνολο ανθρώπων που έχουν κοινή ιθαγένεια και έθνους ως κοινότητα πολιτικού ανήκειν, αλλά σε μια αντίληψη του έθνους ως βούλησης ποιοτικώς σημαντικότερης της λαϊκής βούλησης. Η αντίληψη αυτή αντιβαίνει στη δημοκρατική αντίληψη περί πολιτικής κοινότητας.

β) Το δίκαιο του αίματος, δηλαδή η κτήση της ιθαγένειας των γονέων από τα παιδιά τους, είναι νόμος της ελληνικής, όπως και σχεδόν όλων των εννόμων τάξεων ανά την υφήλιο. Ωστόσο, είναι νομικά καινοφανές ότι το «δίκαιο του αίματος» είναι αρχή συνταγματικής περιωπής, η παράβαση της οποίας οδηγεί στην «αποσύνθεση του έθνους». Αν τα ελληνικά συντάγματα ακολουθούσαν αυτή την αντίληψη, τότε οι δικαστές του Δ΄ Τμήματος μπορούν να είναι βέβαιοι ότι το σύνολο των Ελλήνων πολιτών θα ήταν πολύ μικρότερο από το σημερινό και ότι τα ίδια τα μέλη του Δικαστηρίου δεν θα ήταν Έλληνες, καθώς με βεβαιότητα όλοι μας στο γενεαλογικό μας δένδρο έχουμε μη (έλληνες) πολίτες.

γ) Η εκτίμηση ότι για μετανάστες χωρεί μόνο εξατομικευμένη κρίση προκειμένου να αποκτήσουν την ιθαγένεια είναι το λογικό αποτέλεσμα των παραπάνω θέσεων. Ως εκ τούτου, το ερώτημα που θα μπορούσε να τεθεί στο Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ είναι αν προϋπόθεση αυτοδίκαιας κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας για τη δεύτερη γενιά δεν ήταν η πενταετής παραμονή των γονέων και τα έξι χρόνια σχολείο αλλά μια πολύ μεγαλύτερη (λόγου χάρη, η δεκαετής παραμονή των γονέων σε συνδυασμό με τα δώδεκα χρόνια σχολείο), μήπως αυτό θα διασκέδαζε τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας; Και με τι επιχείρημα;2

δ) Τέλος, θα ήθελα να υπογραμμίσω πως η άποψη ότι «η άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν […] επιφυλάσσεται μόνον στους έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή» (παρ. 25) μπορεί να έχει ως μόνο νομικό έρεισμα το άρθρο 4, παρ. 4 Σ, σύμφωνα με το οποίο «μόνο έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες». Φυσικά, το ίδιο το άρθρο προβλέπει και «τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους» στους οποίους εύλογα συμπεριλαμβάνεται και ο 3838/2010. Ως εκ τούτου, και εδώ η απόφαση του Δ΄ Τμήματος πάσχει. Αυτό, από μόνο του, δεν θα ήταν όμως το μείζον. Εξάλλου, η Ελλάδα δεν είναι το πρώτο κράτος στο οποίο η ψήφος των μεταναστών στις τοπικές εκλογές συναντά συναφή εμπόδια. Το σημαντικότερο είναι ότι κατά το Δ΄ Τμήμα, η σχετική διάταξη του νόμου παραβιάζει –όχι το 4.4 Σ, αλλά– το πρώτο άρθρο του Συντάγματός μας το οποίο ρυθμίζει ως θεμέλιο του ελληνικού πολιτεύματος τη λαϊκή κυριαρχία.

Με δύο λόγια, το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφαίνεται ότι ο ελληνικός λαός εκχωρεί την κυριαρχία του αν αποφασίσει, όπως και έκανε διά των αντιπροσώπων του, τη συμμετοχή των μεταναστών στις αυτοδιοικητικές εκλογές και την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας από τη δεύτερη μεταναστευτική γενιά. Και το πολιτειακά αναπόδραστο ερώτημα που τότε τίθεται είναι το εξής: Σε τι ακριβώς συνίσταται η κυριαρχία του ελληνικού λαού, αν όχι στο να αποφασίζει ελεύθερα για τη μελλοντική του σύνθεση, ακόμα και αν ένα Τμήμα του ΣτΕ έχει άλλη άποψη;

 

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην Αυγή στις 13 Φεβρουαρίου του 2011.

 

1 Πρβλ. σχετικά σε Ν. Αλιβιζάτος: « “Έθνος” κατά “Λαού” μετά το 1940», στο Δ.Γ. Τσαούσης (επιμ.),Ελληνισμός-ελληνικότητα. Ιδεολογικοί και βιωματικοί άξονες της νεοελληνικής κοινωνίας, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σ. 83 και συνολικά 81-90.

2 Με το νέο άρθρο 1, παρ. 2 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, «[τ]ην Ελληνική Ιθαγένεια αποκτά από τη γέννησή του όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον: α. ένας από τους γονείς του έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα στη Χώρα από τη γέννησή του». Η διάταξη αυτή εγκαθιδρύει στην Ελλάδα το λεγόμενο «διπλό δίκαιο του εδάφους» δηλαδή την αυτοδίκαια και υποχρεωτική κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας από τη λεγόμενη τρίτη γενιά μεταναστών, εκείνων δηλαδή των ανθρώπων των οποίων οι παππούδες μετανάστευσαν στην Ελλάδα. Νοείται δηλαδή πως ύστερα από την παρέλευση δύο γενεών στην Ελλάδα είναι τόσο ισχυροί οι δεσμοί που το πρόσωπο έχει αναπτύξει με την χώρα, ώστε η ιθαγένεια όχι απλώς δίνεται αυτοδίκαια, αλλά υποχρεωτικά, ακόμη δηλαδή και αν ο γονέας επιθυμεί το παιδί να κρατήσει την ιθαγένεια καταγωγής του. Η διάταξη αυτή, κοινή σε αρκετούς Κώδικες Ιθαγένειας ευρωπαϊκών κρατών, με πρώτη διδάξασα τη Γαλλία, δεν μπορεί να δραπετεύσει από κάτι το εγγενώς αυταρχικό: ουσιαστικά αντιμετωπίζει την κτήση της ιδιότητας του πολίτη ως καθήκον. Επιβάλλεται δηλαδή στην τρίτη γενιά η ιθαγένεια, ακόμη και αν αυτή δεν την θέλει. Έτσι, η γενιά αυτή εξομοιώνεται απολύτως με τον Έλληνα από γονέα. Είναι νʼ απορεί κανείς πώς ξέφυγε από το Δ΄ Τμήμα ΣτΕ η παραπάνω διάταξη, ενώ κρίθηκε αντισυνταγματική η σχετική με τη δεύτερη γενιά. Μήπως είναι επειδή η τελευταία αφορά περισσότερο κόσμο;

http://www.constitutionalism.gr/site/1939-oi-metanastes-metaxy-laoy-kai-etnoys/