Ιθαγενείς και ξένοι

Ιθαγενείς και ξένοι

του Παύλου Νεράντζη
Αυτά που ακούω και διαβάζω κάθε μέρα για το νομοσχέδιο περί ιθαγένειας των μεταναστών είναι πραγματικά απίστευτα.
Και καλά να σου τα λένε κάποιοι που δεν γνωρίζουν, που έχουν παραπληροφορηθεί, που ενδεχομένως είναι α-παίδευτοι ή εξ επαγγέλματος πολιτικοί ξενόφοβοι και ρατσιστές.


Να σου μιλούν, όμως, για αλλοίωση του ελληνισμού, των ιδεωδών του ελληνικού γένους, παραβίαση του Συντάγματος, των δικαιωμάτων ημών των Ελλήνων πολιτών, άνθρωποι μορφωμένοι, που φέρουν τίτλους ξένων πανεπιστημίων στις καρτ βιζίτ τους, που εμφανίζονται μάχιμοι αριστεροί, ή κοσμοπολίτες στα σαλόνια της νεόπλουτης μπουρζουαζίας αρχίζεις και αναρωτιέσαι αν οι κύριοι αυτοί βρήκαν μια ακόμη ευκαιρία για να ρητορεύσουν περί των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών και να δικαιολογήσουν την πολιτική τους ύπαρξη ή πράγματι δεν αντιλαμβάνονται ότι τα όσα ισχυρίζονται δεν έχουν καμία σχέση με τη χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς.
Αρχίζεις και σκέφτεσαι ποια κατάρα, για να μιλήσω με όρους μεταφυσικής, ποιες διεργασίες, κοινωνικές, πολιτικές, για να μιλήσω με όρους πραγματολογικούς, επιστημονικούς, συντελέστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες ώστε η Ελλάδα από χώρα φιλοξενίας να γίνει τόπος ξενοφοβίας.
 Ή μήπως αυτά τα δύο χαρακτηριστικά της «φυλής» μας είναι απλά στερεότυπα που χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν ανάλογα με τις περιστάσεις;
Οι Έλληνες πρόσφυγες του ΄22 λ.χ., στην πλειοψηφία τους αστοί, πήραν την ιθαγένεια, αλλά θεωρούνταν τουρκόσποροι και εν πολλοίς ξένο στοιχείο από τους παλαιοελλαδίτες όταν έφταναν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Σήμερα, όμως, εκθειάζονται και οι απόγονοι όσων τους απαξίωναν τότε, μιλούν για εκείνους που κράτησαν ψηλά τη σημαία του ελληνισμού, για την Ελλάδα που τους είχε αγκαλιάσει, κλπ., κλπ. Το ίδιο έγινε και στη δεκαετία του ΄90 με όσους πρόσφυγες, ελληνικής καταγωγής, εγκατέλειψαν τις χώρες του Καυκάσου. Ξένοι θεωρούνταν στην πατρίδα τους εκεί, ξένοι, πολίτες δεύτερης κατηγορίας θεωρούνται ακόμη και σήμερα εδώ.
 Κι ας δάκρυζαν, πριν έρθουν, τότε όταν μιλούσαν για την Ελλάδα. Και μη μου πει κανείς ότι δεν είναι έτσι γιατί πέρα από τα ιστορικά ντοκουμέντα και τα στατιστικά στοιχεία, το μαγνητόφωνο και η κάμερά μου έχουν καταγράψει αρκετές μαρτυρίες που αναφέρονται σ΄ αυτήν την ξενόφοβη στάση των αυτόχθονων Ελλήνων έναντι των εκτός συνόρων ελληνικής καταγωγής αλλοδαπών υπηκόων.
Για αυτό δεν εκπλήσσομαι από τη στάση ορισμένων ιθαγενών έναντι των ξένων που δικαιωματικά ύστερα από τόσα χρόνια παραμονής τους στη χώρα μας ζητούν να γίνουν και αυτοί … ιθαγενείς, υπήκοοι της ψωροκώσταινας.


Είμαστε φιλόξενη ως χώρα στις τηλεοπτικές διαφημίσεις του εξωτερικού για να προσελκύσουμε τουρίστες, αλλά κρύβουμε τη ξενόφοβη στάση μας, όταν επιεικώς εκμεταλλευόμαστε μετανάστες, νόμιμους και παράνομους, στα χωράφια, στα εργοτάξια, στις οικοδομές.
Να δουλεύουν «αυτοί οι αγράμματοι, οι άξεστοι, που στο κάτω κάτω της γραφής κανείς δεν τους υποχρέωσε να αφήσουν την πατρίδα τους», αλλά να μην έχουν δικαιώματα ούτε αυτοί, ούτε τα παιδιά τους.
 Κι ας μην επισκέφτηκαν ποτέ αυτά τα παιδιά τον τόπο των γονιών τους και τη μόνη πατρίδα που γνωρίζουν είναι η Ελλάδα. Ξεχνώντας ακόμη ότι οι περισσότεροι που φθάνουν στην χώρα μας παράνομα προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες ή χώρες όπου κατά τεκμήριο παραβιάζονται τα πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα. Κάτι που αποσιωπάται συστηματικά από την επίσημη πολιτεία, αλλά το κραυγάζουν πάλι τα στατιστικά στοιχεία.


Αλλά ας μη μιλήσω για την οικτρή εικόνα που έχει η χώρα μας στην παροχή πολιτικού ασύλου.
Ας μείνω στη χορήγηση ιθαγένειας, που αποτελεί προφανώς υπό όρους (χρόνια παραμονής, κλπ.) στοιχειώδης πράξη απόδοσης δικαιοσύνης.
Σε όσους αβάσιμα κινδυνολογούν για δήθεν αλλοίωση του έθνους, ισχυρισμοί απαράδεκτοι και ενίοτε ποινικά κολάσιμοι, θα τους πρότεινα να ζητήσουν από όλους τους Έλληνες μετανάστες, που ζουν και εργάζονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, που η δεύτερη πατρίδα τους εκεί τους έδωσε την υπηκοότητα, να επιστρέψουν τα διαβατήριά τους.
Να αποποιηθούν της δεύτερης ιθαγένειας, γιατί μόνον έτσι θα μείνουν καθαροί Έλληνες!!
Γιατί μόνον έτσι θα είναι συνεπείς με τον εαυτό τους.
Τα γράφω αυτά γιατί έχω την αίσθηση ότι η απόπειρα για να δημιουργηθεί ένα κλίμα όξυνσης και πολιτικής πόλωσης μέσα από διαστρεβλώσεις, εμπρηστικές δηλώσεις και προτάσεις για δημοψήφισμα δεν ξεκινά μόνον από το στενό πυρήνα του ΛΑΟΣ, των Χρυσαυγιτών και των πέριξ αυτών οπαδών τους.
Οι φωνές αυτές, οι γνωστές που τα έβαλαν πρόσφατα και με τη Θάλεια Δραγώνα, δημιουργούν σκόπιμα θόρυβο τη στιγμή που οι άλλοι, όσοι δηλαδή εξ ημών τάσσονται υπέρ του αυτονόητου, σωπαίνουν, εφησυχάζουν ή αδιαφορούν.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, έχει ιδιαίτερη σημασία η πρωτοβουλία που πήραν πριν μερικές μέρες ο Μίλτος Παύλου, διευθυντής του Εθνικού Παρατηρητηρίου του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας και η Άννα Τριανταφυλλίδου, επίκουρη καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο για τη συγκέντρωση υπογραφών.
Για μια κοινή δημόσια δήλωση για το νομοσχέδιο περί ιθαγένειας (The Undersigned).


Υστερόγραφο: σε πέντε λεξικά της νεοελληνικής, η ιθαγένεια ερμηνεύεται ως «ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει».
Καλό είναι να δείτε αν η ιθαγένεια είναι συνώνυμο της υπηκοότητας και της εθνικότητας.
Το θέμα δεν είναι μόνον ετυμολογικό, αλλά πρωτίστως πολιτικό.
10/01/2010
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=1018